< Hioba 21 >
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Et Job prit la parole, et dit:
2 Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
Écoutez attentivement mes discours, et que cela me tienne lieu de vos consolations!
3 Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
Supportez-moi, et je parlerai; et, après que j'aurai parlé, tu te moqueras.
4 Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
Mais est-ce à un homme que s'adresse ma plainte? Et comment ne perdrais-je pas toute patience?
5 Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
Regardez-moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.
6 Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
Quand j'y pense, je suis éperdu, et un frisson saisit ma chair.
7 Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
Pourquoi les méchants vivent-ils, vieillissent-ils, et croissent-ils en force?
8 Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
Leur postérité s'établit devant eux, avec eux, et leurs rejetons sont sous leurs yeux.
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
Leurs maisons sont en paix, à l'abri de la crainte, et la verge de Dieu n'est pas sur eux.
10 Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
Leur taureau n'est jamais impuissant, leur génisse vêle et n'avorte pas.
11 Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
Ils font courir devant eux leurs enfants comme un troupeau, et leur progéniture bondit.
12 Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Ils chantent avec le tambourin et la harpe, ils s'égaient au son du hautbois,
13 Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol )
Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent au Sépulcre en un moment. (Sheol )
14 Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
Et cependant ils ont dit à Dieu: “Éloigne-toi de nous, nous ne voulons pas connaître tes voies.
15 Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
Qu'est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Et que gagnerions-nous à le prier? “
16 Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
Voici, leur bonheur n'est-il pas en leurs mains? (Que le conseil des méchants soit loin de moi! )
17 Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
Combien de fois arrive-t-il que la lampe des méchants s'éteigne, que leur ruine vienne sur eux, que Dieu leur partage leurs lots dans sa colère,
18 Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
Qu'ils soient comme la paille au souffle du vent, et comme la balle enlevée par le tourbillon?
19 Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
Vous dites: “Dieu réserve la peine à ses enfants; “mais qu'Il le punisse lui-même, afin qu'il le sente!
20 Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
Qu'il voie de ses propres yeux sa ruine, qu'il boive la colère du Tout-Puissant!
21 Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
Car, que lui importe sa maison après lui, quand le nombre de ses mois est tranché?
22 Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
Enseignerait-on la science à Dieu, lui qui juge ceux qui sont élevés?
23 Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
L'un meurt au sein du bien-être, tout à son aise et en repos.
24 Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
Ses flancs sont chargés de graisse, et ses os comme abreuvés de mœlle;
25 Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
Un autre meurt dans l'amertume de son âme, n'ayant jamais goûté le bonheur:
26 Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
Ils sont couchés ensemble dans la poussière, et les vers les couvrent.
27 Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
Voici, je connais vos pensées et les desseins que vous formez contre moi.
28 Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
Car vous dites: Où est la maison de l'homme opulent, et où est la tente, demeure des méchants?
29 Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
N'avez-vous jamais interrogé les voyageurs, et n'avez-vous pas reconnu, par leurs témoignages,
30 Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
Qu'au jour de la calamité, le méchant est épargné, et qu'au jour des colères, il est éloigné?
31 Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
Qui lui représente en face sa conduite, et qui lui rend ce qu'il a fait?
32 Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
Il est porté au tombeau, et, sur le tertre, il veille encore.
33 Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
Les mottes de la vallée lui sont légères; après lui, suivent à la file tous les hommes, et devant lui, la foule est innombrable.
34 Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
Comment donc me donnez-vous des consolations vaines? De vos réponses, ce qui reste, c'est la perfidie.