Hioba 21
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Then responded Job, and said: —
2 Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
Hear ye patiently my words, and let this be your consolation:
3 Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
Suffer me, that, I, may speak, and, after I have spoken, thou canst mock!
4 Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
Did, I, unto man, make my complaint? Wherefore, then, should my spirit not be impatient?
5 Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
Turn round to me, and be astonished, and lay hand on mouth!
6 Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
When I call to mind, then am I dismayed, and there seizeth my flesh a shuddering: —
7 Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
Wherefore do, lawless men, live, advance in years, even wax mighty in power?
8 Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
Their seed, is established in their sight, along with them, yea their offspring, before their eyes;
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
Their houses, are at peace, without dread, neither is, the rod of GOD, upon them;
10 Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
His bull, covereth, and causeth not aversion, His cow safely calveth, and casteth not her young;
11 Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
They send forth—like a flock—their young ones, and, their children, skip about for joy;
12 Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
They rejoice aloud as [with] timbrel and lyre, and make merry to the sound of the pipe;
They complete, in prosperity, their days, and, in a moment to hades, they sink down. (Sheol h7585)
14 Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
Yet they said unto GOD, Depart from us, and, In the knowledge of thy ways, find we no pleasure.
15 Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
What is the Almighty, that we should serve him? Or what shall we profit, that we should urge him?
16 Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
Lo! not in their own hand, is their welfare, The counsel of lawless men, is far from me!
17 Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
How oft, the lamp of the lawless, goeth out, and their calamity, cometh upon them, Sorrows, apportioneth he in his anger;
18 Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
They become as straw before the wind, and as chaff, which the storm stealeth away.
19 Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
Shall, GOD, reserve, for his children, his sorrow? Let him recompense him so that he may know it;
20 Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
His own eyes, shall see his misfortune, and, the wrath of the Almighty, shall he drink.
21 Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
For what shall be his pleasure in his house after him, when, the number of his months, is cut in twain?
22 Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
Is it, to GOD, one can teach knowledge, seeing that, he, shall judge, them who are on high?
23 Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
This, man dieth, in the very perfection of his prosperity, wholly tranquil and secure;
24 Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
His veins, are filled with nourishment, and, the marrow of his bones, is fresh;
25 Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
Whereas, this other man, dieth, in bitterness of soul, and hath never tasted good fortune:
26 Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
Together, in the dust, they lie down, and, the worm, spreadeth a covering over them.
27 Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
Lo! I know your plans, and the devices, wherewith ye would do me violence!
28 Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
For ye say, Where is the house of the noble-minded? And where the dwelling-tent of the lawless?
29 Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
Have ye not asked the passers-by in the way? And, their signs, can ye not recognise?
30 Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
That, to the day of calamity, is the wicked reserved, to the day of indignant visitation, are they led.
31 Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
Who can declare—to his face—his way? And, what, he, hath done, who shall recompense to him?
32 Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
Yet, he, to the graves, is borne, and, over the tomb, one keepeth watch;
33 Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
Pleasant to him are the mounds of the torrent-bed, —and, after him, doth every man march, as, before him, there were without number.
34 Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
How then should ye comfort me with vanity, since, as for your replies, there lurketh, [in them] treachery?
