Hioba 21
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Then Job answered and said,
2 Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
Hear diligently my speech; and let this be your consolations.
3 Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
Suffer me, and I also will speak; and after that I have spoken, mock on.
4 Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
As for me, is my complaint to man? and why should I not be impatient?
5 Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
Mark me, and be astonished, and lay your hand upon your mouth.
6 Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
Even when I remember I am troubled, and horror taketh hold on my flesh.
7 Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
Wherefore do the wicked live, become old, yea, wax mighty in power?
8 Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
Their seed is established with them in their sight, and their offspring before their eyes.
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
Their houses are safe from fear, neither is the rod of God upon them.
10 Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
Their bull gendereth, and faileth not; their cow calveth, and casteth not her calf.
11 Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
They send forth their little ones like a flock, and their children dance.
12 Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
They sing to the timbrel and harp, and rejoice at the sound of the pipe.
They spend their days in prosperity, and in a moment they go down to Sheol. (Sheol h7585)
14 Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
Yet they said unto God, Depart from us; for we desire not the knowledge of thy ways.
15 Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
What is the Almighty, that we should serve him? and what profit should we have, if we pray unto him?
16 Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
Lo, their prosperity is not in their hand: the counsel of the wicked is far from me.
17 Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
How oft is it that the lamp of the wicked is put out? that their calamity cometh upon them? that [God] distributeth sorrows in his anger?
18 Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
That they are as stubble before the wind, and as chaff that the storm carrieth away?
19 Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
[Ye say], God layeth up his iniquity for his children. Let him recompense it unto himself, that he may know it.
20 Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
Let his own eyes see his destruction, and let him drink of the wrath of the Almighty.
21 Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
For what pleasure hath he in his house after him, when the number of his months is cut off in the midst?
22 Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
Shall any teach God knowledge? seeing he judgeth those that are high.
23 Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
One dieth in his full strength, being wholly at ease and quiet:
24 Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
His breasts are full of milk, and the marrow of his bones is moistened.
25 Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
And another dieth in bitterness of soul, and never tasteth of good.
26 Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
They lie down alike in the dust, and the worm covereth them.
27 Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
Behold, I know your thoughts, and the devices which ye wrongfully imagine against me.
28 Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
For ye say, Where is the house of the prince? and where is the tent wherein the wicked dwelt?
29 Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
Have ye not asked them that go by the way? and do ye not know their tokens?
30 Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
That the evil man is reserved to the day of calamity? that they are led forth to the day of wrath?
31 Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
Who shall declare his way to his face? and who shall repay him what he hath done?
32 Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
Yet shall he be borne to the grave, and shall keep watch over the tomb.
33 Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
The clods of the valley shall be sweet unto him, and all men shall draw after him, as there were innumerable before him.
34 Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
How then comfort ye me in vain, seeing in your answers there remaineth only falsehood?
