Hioba 21
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Maar Job antwoordde en zeide:
2 Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.
3 Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.
4 Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?
5 Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.
6 Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.
7 Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?
8 Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.
10 Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.
11 Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.
12 Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.
In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf. (Sheol h7585)
14 Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.
15 Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?
16 Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.
17 Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!
18 Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;
19 Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
Dat God Zijn geweld weglegt voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;
20 Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!
21 Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?
22 Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?
23 Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;
24 Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.
25 Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.
26 Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.
27 Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.
28 Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?
29 Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?
30 Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.
31 Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?
32 Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.
33 Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.
34 Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?
