Hioba 21
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
A odpovídaje Job, řekl:
2 Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
Poslouchejte pilně řeči mé, a bude mi to za potěšení od vás.
3 Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
Postrpte mne, abych i já mluvil, a když odmluvím, posmívejž se.
4 Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
Zdaliž já před člověkem naříkám? A poněvadž jest proč, jakž nemá býti ssoužen duch můj?
5 Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
Pohleďte na mne, a užasněte se, a položte prst na ústa.
6 Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
Ano já sám, když rozvažuji své bídy, tedy se děsím, a spopadá tělo mé hrůza.
7 Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
Proč bezbožní živi jsou, k věku starému přicházejí, též i bohatnou?
8 Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
Símě jejich stálé jest před oblíčejem jejich s nimi, a rodina jejich před očima jejich.
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
Domové jejich bezpečni jsou před strachem, aniž metla Boží na nich.
10 Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
Býk jejich připouštín bývá, ale ne na prázdno; kráva jejich rodí, a nepotracuje plodu.
11 Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
Vypouštějí jako stádo maličké své, a synové jejich poskakují.
12 Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Povyšují hlasu při bubnu a harfě, a veselí se k zvuku muziky.
Tráví v štěstí dny své, a v okamžení do hrobu sstupují. (Sheol h7585)
14 Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
Kteříž říkají Bohu silnému: Odejdi od nás, nebo známosti cest tvých neoblibujeme.
15 Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
Kdo jest Všemohoucí, abychom sloužili jemu? A jaký toho zisk, že bychom se modlili jemu?
16 Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
Ale pohleď, že není v moci jejich štěstí jejich, pročež rada bezbožných vzdálena jest ode mne.
17 Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
Èasto-liž svíce bezbožných hasne? Přichází-liž na ně bída jejich? Poděluje-liž je bolestmi Bůh v hněvě svém?
18 Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
Bývají-liž jako plevy před větrem, a jako drtiny, kteréž zachvacuje vicher?
19 Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
Odkládá-liž Bůh synům bezbožníka nepravost jeho? Odplacuje-liž jemu tak, aby to znáti mohl,
20 Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
A aby viděly oči jeho neštěstí jeho, a prchlivost Všemohoucího že by pil?
21 Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
O dům pak jeho po něm jaká jest péče jeho, když počet měsíců jeho bude umenšen?
22 Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
Zdali Boha silného kdo učiti bude umění, kterýž sám vysokosti soudí?
23 Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
Tento umírá v síle dokonalosti své, všelijak bezpečný a pokojný.
24 Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
Prsy jeho plné jsou mléka, a mozk kostí jeho svlažován bývá.
25 Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
Jiný pak umírá v hořkosti ducha, kterýž nikdy nejídal s potěšením.
26 Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
Jednostejně v prachu lehnou, a červy se rozlezou.
27 Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
Aj, známť myšlení vaše, a chytrosti, kteréž proti mně neprávě vymýšlíte.
28 Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
Nebo pravíte: Kde jest dům urozeného? A kde stánek příbytků bezbožných?
29 Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
Což jste se netázali jdoucích cestou? Zkušení-liž aspoň jejich nepovolíte,
30 Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
Že v den neštěstí ochranu mívá bezbožný, v den, pravím, rozhněvání přistřín bývá?
31 Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
Kdo jemu oznámí zjevně cestu jeho? Aneb za to, co činil, kdo jemu odplatí?
32 Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
A však i on k hrobu vyprovozen bude, a tam zůstane.
33 Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
Sladnou jemu hrudy údolí, nadto za sebou všecky lidi táhne, těch pak, kteříž ho předešli, není počtu.
34 Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
Hle, jak vy mne marně troštujete, nebo v odpovědech vašich nezůstává než faleš.
