Hioba 21
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Job progovori i reče:
2 Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
“Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.
3 Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.
4 Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?
5 Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;
6 Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.
7 Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?
8 Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.
10 Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.
11 Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.
12 Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.
Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno. (Sheol h7585)
14 Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!
15 Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'
16 Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?
17 Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?
18 Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?
19 Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!
20 Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!
21 Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?
22 Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?
23 Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,
24 Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.
25 Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.
26 Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.
27 Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.
28 Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'
29 Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:
30 Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'
31 Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?
32 Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.
33 Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.
34 Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!”
