Hioba 20
1 Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
Tad Cofars no Naēmas atbildēja un sacīja:
2 Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
Uz to manas sirds domas mani spiež atbildēt, un es nevaru valdīties.
3 Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
Es dzirdu pārmācīšanu sev par kaunu, bet mans gars savā gudrībā zinās atbildēt.
4 Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
Vai tu nezini, ka mūžam tā bijis, kamēr Dievs cilvēkus licis virs zemes,
5 Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
Ka bezdievīgo lielība ilgi nepastāv, un ka blēdnieka prieks paliek tik acumirkli?
6 Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
Jebšu viņa greznība uzkāptu līdz debesīm, un viņa galva sniegtu līdz padebešiem,
7 [To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
Taču kā viņa sūds viņš mūžam zudīs; kas viņu redzējuši, tie sacīs: kur viņš ir?
8 Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
Viņš aizskries kā sapnis, ka to nevarēs atrast, un pazudīs kā parādīšana naktī.
9 Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
Acs, kas viņu redzējusi, to vairs neredzēs, un viņa vieta to vairs neieraudzīs.
10 Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
Viņa bērni pielabināsies pie nabagiem, un viņa roka dos atpakaļ viņa mantu.
11 Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
Viņa kauli bija pilni jaunības spēka, bet apgulsies ar viņu pīšļos.
12 A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
Jebšu blēdība bijusi salda viņa mutei, un viņš to slēpis apakš savas mēles,
13 Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
Un viņš to mīlējis un nepametis, bet to paturējis savā mutē:
14 [To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
Taču viņa barība pārvērtīsies viņa iekšās, par odžu žultīm tā būs iekš viņa.
15 Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
Mantu, ko ierijis, viņš atkal izvems, un Dievs to izgrūdīs viņam no vēdera.
16 Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
Odžu žultis viņš zīdīs, glodeņu dzelonis viņu nokaus.
17 Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
Viņš neredzēs upes, kas ielejās tek no medus un piena.
18 Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
Viņš gan strādās, bet to atdos un no tā nebaudīs; cik viņš arī neiemantos, prieka tam nebūs.
19 Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
Jo viņš nospaidījis un atstājis nabagus, namus viņš laupījis, bet tos neuzcels.
20 Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
Jo viņa kuņģis nebija pildāms, viņš neizglābsies caur savu mantu.
21 Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
Viņa rīklei nekas neizmuka, tādēļ viņa labums nepastāvēs.
22 Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
Pašā bagātā pilnībā viņam būs bēdas, visu apbēdināto roka nāks viņam virsū.
23 Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
Un notiks, lai viņa kuņģis top pilns, tad (Dievs) uz viņu sūtīs savas bardzības karstumu un uz viņu liks lītin līt, lai to rij.
24 [Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
Viņš bēgs no dzelzs bruņām, un vara stops viņam izšaus cauri.
25 Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
Viņš izvelk un no viņa miesām nāk ārā, no viņa žultīm spīdoša dzelzs, un nāves šausmas viņu pārņem.
26 Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
Visāda tumsība apklās viņa krājumu, neuzpūsts uguns viņu aprīs, un nomaitās to atlikumu viņa dzīvoklī.
27 Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
Debess viņa noziegumu darīs zināmu, un zeme celsies pret viņu.
28 Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
Viņa nama krājums aizies, viņam izšķīdīs Dieva dusmības dienā.
29 Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
Šī ir bezdievīga cilvēka daļa no Dieva, un viņa nospriesta mantība no tā stiprā Dieva.
