Hioba 20
1 Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
2 Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
3 Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
Doctrinam, qua me arguis, audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.
4 Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,
5 Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
Quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.
6 Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
Si ascenderit usque ad cælum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit:
7 [To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
Quasi sterquilinium in fine perdetur: et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
8 Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut visio nocturna.
9 Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
10 Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
Filii eius atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
11 Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
Ossa eius implebuntur vitiis adolescentiæ eius, et cum eo in pulvere dormient.
12 A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
Cum enim dulce fuerit in ore eius malum, abscondet illud sub lingua sua.
13 Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
14 [To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
Panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
15 Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
Divitias, quas devoravit, evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
16 Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.
17 Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
(Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis, et butyri.)
18 Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: iuxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
19 Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam.
20 Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
Nec est satiatus venter eius: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
21 Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
Non remansit de cibo eius, et propterea nihil permanebit de bonis eius.
22 Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
Cum satiatus fuerit, arctabitur, æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.
23 Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
Utinam impleatur venter eius, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
24 [Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum.
25 Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent, et venient super eum horribiles.
26 Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis eius: devorabit eum ignis, qui non succenditur, affligetur relictus in tabernaculo suo.
27 Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
Revelabunt cæli iniquitatem eius, et terra consurget adversus eum.
28 Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
Apertum erit germen domus illius, detrahetur in die furoris Dei.
29 Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
Hæc est pars hominis impii a Deo, et hereditas verborum eius a Domino.
