Hioba 20
1 Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
Tsophar, de Naama, prit la parole et dit:
2 Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
C'est pour cela que mes pensées me poussent à répondre, et c'est pour cette raison que j'ai hâte de le faire:
3 Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
J'ai entendu une leçon outrageante, mais l'esprit tire de mon intelligence une réponse.
4 Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
Ne sais-tu pas que, de tout temps, depuis que Dieu a mis l'homme sur la terre,
5 Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
Le triomphe du méchant est de peu de durée, et la joie de l'impie n'a qu'un moment?
6 Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
Quand son élévation monterait jusqu'aux cieux, et quand sa tête atteindrait les nues,
7 [To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
Il périra pour toujours, comme son ordure; ceux qui le voyaient diront: Où est-il?
8 Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
Il s'envolera comme un songe, et on ne le trouvera plus; il s'évanouira comme un rêve de la nuit.
9 Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
L'œil qui l'a vu ne le verra plus, et son lieu ne l'apercevra plus.
10 Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
Ses enfants feront la cour aux pauvres, et ses propres mains restitueront ses biens.
11 Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
Ses os sont pleins de jeunesse, mais elle reposera avec lui dans la poussière.
12 A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
Si le mal est doux à sa bouche, s'il le cache sous sa langue,
13 Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
S'il le ménage et ne le rejette point, s'il le retient dans son palais,
14 [To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
Sa nourriture se changera dans ses entrailles, et deviendra dans son sein du fiel d'aspic.
15 Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
Il a englouti des richesses, et il les vomira; Dieu les arrachera de son ventre.
16 Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
Il sucera du venin d'aspic; la langue de la vipère le tuera.
17 Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
Il ne verra plus les ruisseaux, les fleuves, les torrents de miel et de lait.
18 Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
Il rendra le fruit de son travail, et ne l'avalera pas; il restituera à proportion de ce qu'il aura amassé, et ne s'en réjouira pas.
19 Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
Parce qu'il a foulé, abandonné le pauvre, pillé la maison au lieu de la bâtir;
20 Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
Parce qu'il n'a pas connu le repos dans son avidité, il ne sauvera rien de ce qu'il a tant désiré;
21 Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
Rien n'échappait à sa voracité, c'est pourquoi son bonheur ne durera pas.
22 Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
Au comble de l'abondance, il sera dans la gêne; les mains de tous les malheureux se jetteront sur lui.
23 Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
Il arrivera que pour lui remplir le ventre, Dieu enverra contre lui l'ardeur de sa colère; il la fera pleuvoir sur lui et entrer dans sa chair.
24 [Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
Il fuira devant les armes de fer, l'arc d'airain le transpercera.
25 Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
Il arrachera la flèche, et elle sortira de son corps, et le fer étincelant, de son foie; les frayeurs de la mort viendront sur lui.
26 Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
Toutes les calamités sont réservées à ses trésors, un feu qu'on n'aura pas besoin de souffler le dévorera, et ce qui restera dans sa tente sera consumé.
27 Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
Les cieux découvriront son iniquité, et la terre s'élèvera contre lui.
28 Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
Le revenu de sa maison sera emporté. Tout s'écoulera au jour de la colère.
29 Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
Telle est la part que Dieu réserve à l'homme méchant, tel est l'héritage que Dieu lui assigne.
