Hioba 20

1 Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:

Tsophar de Naama prit la parole et dit:

2 Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.

Mes pensées me forcent à répondre, Et mon agitation ne peut se contenir.

3 Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:

J’ai entendu des reproches qui m’outragent; Le souffle de mon intelligence donnera la réplique.

4 Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;

Ne sais-tu pas que, de tout temps, Depuis que l’homme a été placé sur la terre,

5 Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?

Le triomphe des méchants a été court, Et la joie de l’impie momentanée?

6 Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;

Quand il s’élèverait jusqu’aux cieux, Et que sa tête toucherait aux nues,

7 [To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?

Il périra pour toujours comme son ordure, Et ceux qui le voyaient diront: Où est-il?

8 Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.

Il s’envolera comme un songe, et on ne le trouvera plus; Il disparaîtra comme une vision nocturne;

9 Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.

L’œil qui le regardait ne le regardera plus, Le lieu qu’il habitait ne l’apercevra plus.

10 Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.

Ses fils seront assaillis par les pauvres, Et ses mains restitueront ce qu’il a pris par violence.

11 Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.

La vigueur de la jeunesse, qui remplissait ses membres, Aura sa couche avec lui dans la poussière.

12 A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;

Le mal était doux à sa bouche, Il le cachait sous sa langue,

13 Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;

Il le savourait sans l’abandonner, Il le retenait au milieu de son palais;

14 [To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.

Mais sa nourriture se transformera dans ses entrailles, Elle deviendra dans son corps un venin d’aspic.

15 Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.

Il a englouti des richesses, il les vomira; Dieu les chassera de son ventre.

16 Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.

Il a sucé du venin d’aspic, La langue de la vipère le tuera.

17 Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.

Il ne reposera plus ses regards sur les ruisseaux, Sur les torrents, sur les fleuves de miel et de lait.

18 Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].

Il rendra ce qu’il a gagné, et n’en profitera plus; Il restituera tout ce qu’il a pris, et n’en jouira plus.

19 Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.

Car il a opprimé, délaissé les pauvres, Il a ruiné des maisons et ne les a pas rétablies.

20 Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.

Son avidité n’a point connu de bornes; Mais il ne sauvera pas ce qu’il avait de plus cher.

21 Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.

Rien n’échappait à sa voracité; Mais son bien-être ne durera pas.

22 Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.

Au milieu de l’abondance il sera dans la détresse; La main de tous les misérables se lèvera sur lui.

23 Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.

Et voici, pour lui remplir le ventre, Dieu enverra sur lui le feu de sa colère, Et le rassasiera par une pluie de traits.

24 [Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.

S’il échappe aux armes de fer, L’arc d’airain le transpercera.

25 Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.

Il arrache de son corps le trait, Qui étincelle au sortir de ses entrailles, Et il est en proie aux terreurs de la mort.

26 Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.

Toutes les calamités sont réservées à ses trésors; Il sera consumé par un feu que n’allumera point l’homme, Et ce qui restera dans sa tente en deviendra la pâture.

27 Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

Les cieux dévoileront son iniquité, Et la terre s’élèvera contre lui.

28 Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.

Les revenus de sa maison seront emportés, Ils disparaîtront au jour de la colère de Dieu.

29 Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.

Telle est la part que Dieu réserve au méchant, Tel est l’héritage que Dieu lui destine.