< Hioba 20 >

1 Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
Et Tsophar, le Naamathite, répondit et dit:
2 Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
C’est pourquoi mes pensées m’inspirent une réponse, et à cause de ceci l’ardeur de mon esprit [agit] en moi:
3 Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
J’entends une réprimande qui me couvre de honte, et mon esprit me répond par mon intelligence.
4 Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
Sais-tu bien que, de tout temps, depuis que l’homme a été mis sur la terre,
5 Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
L’exultation des méchants est courte, et la joie de l’impie n’est que pour un moment?
6 Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
Si sa hauteur s’élève jusqu’aux cieux, et que sa tête touche les nuées,
7 [To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
Il périra pour toujours comme ses ordures; ceux qui l’ont vu diront: Où est-il?
8 Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
Il s’envole comme un songe, et on ne le trouve pas; il s’enfuit comme une vision de la nuit.
9 Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
L’œil l’a regardé et ne l’aperçoit plus, et son lieu ne le revoit plus.
10 Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
Ses fils rechercheront la faveur des pauvres, et ses mains restitueront [ce que] sa violence [a ravi].
11 Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
Ses os étaient pleins de sa jeunesse: elle se couchera avec lui sur la poussière.
12 A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
Si le mal est doux dans sa bouche, [et] qu’il le cache sous sa langue,
13 Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
S’il l’épargne et ne l’abandonne pas, mais qu’il le retienne dans sa bouche,
14 [To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
Son pain sera changé dans ses entrailles en un fiel d’aspic au-dedans de lui.
15 Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
Il a avalé les richesses, et il les vomira; Dieu les chassera de son ventre.
16 Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
Il sucera le venin des aspics, la langue de la vipère le tuera.
17 Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
Il ne verra pas des ruisseaux, des rivières, des torrents de miel et de beurre.
18 Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
Il rendra le fruit de son travail, et ne l’avalera pas; il le restituera selon sa valeur, et ne s’en réjouira pas.
19 Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
Car il a opprimé, délaissé les pauvres; il a pillé une maison qu’il n’avait pas bâtie.
20 Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
Parce qu’il n’a pas connu de repos dans son désir, il ne sauvera rien de ce qu’il a de plus cher.
21 Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
Rien n’a échappé à sa voracité: c’est pourquoi son bien-être ne durera pas.
22 Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
Dans la plénitude de son abondance, il sera dans la détresse; toutes les mains des malheureux viendront sur lui.
23 Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
Il arrivera que, pour remplir son ventre, [Dieu] enverra sur lui l’ardeur de sa colère, et la fera pleuvoir sur lui dans sa chair.
24 [Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
S’il fuit devant les armes de fer, un arc d’airain le transpercera.
25 Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
Il arrache [la flèche] et elle sort de son corps, et le fer étincelant de son fiel: les terreurs sont sur lui.
26 Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
Toutes les ténèbres sont réservées pour ses trésors; un feu qu’on ne souffle pas le dévorera, [et] se repaîtra de ce qui reste dans sa tente.
27 Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
Les cieux révéleront son iniquité, et la terre s’élèvera contre lui.
28 Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
Le revenu de sa maison sera emporté; il s’écoulera au jour de Sa colère.
29 Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
Telle est, de la part de Dieu, la portion de l’homme méchant, et l’héritage qui lui est assigné par Dieu.

< Hioba 20 >