Hioba 20

1 Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:

Alors Sophar de Naama prit la parole et dit:

2 Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.

C’est pourquoi mes pensées me suggèrent une réponse, et, à cause de mon agitation, j’ai hâte de la donner.

3 Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:

J’ai entendu des reproches qui m’outragent; dans mon intelligence, mon esprit trouvera la réplique.

4 Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;

Sais-tu bien que, de tout temps, depuis que l’homme a été placé sur la terre,

5 Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?

le triomphe des méchants a été court, et la joie de l’impie d’un moment?

6 Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;

Quand il porterait son orgueil jusqu’au ciel, et que sa tête toucherait aux nues,

7 [To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?

comme son ordure, il périt pour toujours; ceux qui le voyaient disent: « Où est-il? »

8 Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.

Il s’envole comme un songe, et on ne le trouve plus; il s’efface comme une vision de la nuit.

9 Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.

L’œil qui le voyait ne le découvre plus; sa demeure ne l’apercevra plus.

10 Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.

Ses enfants imploreront les pauvres, de ses propres mains il restituera ses rapines.

11 Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.

Ses os étaient pleins de ses iniquités cachées; elles dormiront avec lui dans la poussière.

12 A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;

Parce que le mal a été doux à sa bouche, qu’il l’a caché sous sa langue,

13 Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;

qu’il l’a savouré sans l’abandonner, et l’a retenu au milieu de son palais:

14 [To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.

sa nourriture tournera en poison dans ses entrailles, elle deviendra dans son sein le venin de l’aspic.

15 Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.

Il a englouti des richesses, il les vomira; Dieu les retirera de son ventre.

16 Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.

Il a sucé le venin de l’aspic, la langue de la vipère le tuera.

17 Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.

Il ne verra jamais couler les fleuves, les torrents de miel et de lait.

18 Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].

Il rendra ce qu’il a gagné et ne s’en gorgera pas, dans la mesure de ses profits, et il n’en jouira pas.

19 Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.

Car il a opprimé et délaissé les pauvres, il a saccagé leur maison, et ne l’a pas rétablie:

20 Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.

son avidité n’a pu être rassasiée, il n’emportera pas ce qu’il a de plus cher.

21 Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.

Rien n’échappait à sa voracité; aussi son bonheur ne subsistera pas.

22 Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.

Au sein de l’abondance, il tombe dans la disette; tous les coups du malheur viennent sur lui.

23 Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.

Voici pour lui remplir le ventre: Dieu enverra sur lui le feu de sa colère, elle pleuvra sur lui jusqu’en ses entrailles.

24 [Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.

S’il échappe aux armes de fer, l’arc d’airain le transperce.

25 Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.

Il arrache le trait, il sort de son corps, l’acier sort étincelant de son foie; les terreurs de la mort tombent sur lui.

26 Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.

Une nuit profonde engloutit ses trésors; un feu que l’homme n’a pas allumé le dévore, et consume tout ce qui restait dans sa tente.

27 Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

Les cieux révéleront son iniquité, et la terre s’élèvera contre lui.

28 Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.

L’abondance de sa maison sera dispersée, elle disparaîtra au jour de la colère.

29 Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.

Telle est la part que Dieu réserve au méchant, et l’héritage que lui destine Dieu.