< Hioba 20 >

1 Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
Saa tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde:
2 Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
Derfor bruser Tankerne i mig, og derfor stormer det i mig;
3 Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
til min Skam maa jeg høre paa Tugt, faar tankeløst Mundsvejr til Svar!
4 Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
Ved du da ikke fra Arilds Tid, fra Tiden, da Mennesket sattes paa Jorden,
5 Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
at gudløses Jubel er kort og vanhelliges Glæde stakket?
6 Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
Steg end hans Hovmod til Himlen, raged hans Hoved i Sky,
7 [To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
som sit Skarn forgaar han for evigt, de, der saa ham, siger: »Hvor er han?«
8 Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
Han flyr som en Drøm, man finder ham ikke, som et Nattesyn jages han bort;
9 Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
Øjet, der saa ham, ser ham ej mer, hans Sted faar ham aldrig at se igen.
10 Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
Hans Sønner bejler til ringes Yndest, hans Hænder maa give hans Gods tilbage.
11 Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
Hans Ben var fulde af Ungdomskraft, men den lægger sig med ham i Støvet.
12 A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
Er det onde end sødt i hans Mund, naar han gemmer det under sin Tunge,
13 Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
sparer paa det og slipper det ikke, holder det fast til sin Gane,
14 [To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
saa bliver dog Maden i hans Indre til Slangegift inden i ham;
15 Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
Godset, han slugte, maa han spy ud, Gud driver det ud af hans Bug,
16 Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
han indsuger Slangernes Gift, og Øgleungen slaar ham ihjel;
17 Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
han skuer ej Strømme af Olie, Bække af Honning og Fløde;
18 Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
han maa af med sin Vinding, svælger den ej, faar ingen Glæde af tilbyttet Gods.
19 Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
Thi han knuste de ringe og lod dem ligge, ranede Huse, han ej havde bygget.
20 Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
Thi han har ingen Hjælp af sin Rigdom, trods sine Skatte reddes han ikke;
21 Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
ingen gik fri for hans Glubskhed, derfor varer hans Lykke ikke;
22 Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
midt i sin Overflod har han det trangt, al Slags Nød kommer over ham.
23 Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
For at fylde hans Bug sender Gud sin Vredes Glød imod ham, lader sin Harme regne paa ham.
24 [Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
Flyr han for Brynje af Jern, saa gennemborer ham Kobberbuen;
25 Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
en Kniv kommer ud af hans Ryg, et lynende Staal af hans Galde; over ham falder Rædsler,
26 Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
idel Mørke er opsparet til ham; Ild, der ej blæses op, fortærer ham, æder Levningen i hans Telt.
27 Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
Himlen bringer hans Brøde for Lyset, og Jorden rejser sig mod ham.
28 Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
Hans Huses Vinding maa bort, rives bort paa Guds Vredes Dag.
29 Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
Slig er den gudløses Lod fra Gud og Lønnen fra Gud for hans Brøde!

< Hioba 20 >