< Hioba 19 >
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Y respondió Job, y dijo:
2 Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
¿Hasta cuándo angustiaréis mi alma: y me moleréis con palabras?
3 Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
Ya me habéis avergonzado diez veces: no tenéis vergüenza de afrentarme.
4 A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
Sea así, que de cierto yo haya errado: conmigo se quedará mi yerro.
5 A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
Mas si vosotros os engrandeciereis contra mí, y redarguyereis contra mí mi oprobrio:
6 Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
Sabéd ahora, que Dios, me trastornó, y trajo al derredor su red sobre mí.
7 Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
He aquí, yo clamaré agravio, y no seré oído: daré voces, y no habrá juicio.
8 Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
Cercó de vallado mi camino, y no pasaré; y sobre mis veredas puso tinieblas.
9 Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
Quitóme mi honra, y quitó la corona de mi cabeza.
10 Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
Arrancóme al derredor, y me fui; e hizo ir, como de un árbol, mi esperanza.
11 Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
E hizo inflamar contra mí su furor; y contóme a sí entre sus enemigos.
12 Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
Vinieron sus ejércitos a una, y trillaron sobre mí su camino; y asentaron campo en derredor de mi tienda.
13 Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
Mis hermanos hizo alejar de mí, y mis conocidos ciertamente se extrañaron de mí.
14 Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
Mis parientes se detuvieron; y mis conocidos se olvidaron de mí.
15 Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
Los moradores de mi casa, y mis criadas, me tuvieron por extraño: extraño fui yo en sus ojos.
16 Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
Llamé a mi siervo, y no respondió; de mi propia boca le rogaba.
17 Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
Mi aliento fue hecho extraño a mi mujer, y por los hijos de mi vientre le rogaba.
18 Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
Aun los muchachos me menospreciaron: en levantándome, luego hablaban contra mí.
19 Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
Todos los varones de mi secreto me aborrecieron; y los que yo amaba, se tornaron contra mí.
20 Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
Mi hueso se pegó a mi piel y a mi carne, y he escapado con el cuero de mis dientes.
21 Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
¡Oh vosotros mis amigos tenéd compasión de mí, tenéd compasión de mí! porque la mano de Dios me ha tocado.
22 Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
¿Por qué me perseguís como Dios, y no os hartáis de mis carnes?
23 Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
¿Quién diese ahora que mis palabras fuesen escritas? ¿Quién diese que se escribiesen en un libro?
24 Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
¿Qué con cincel de hierro y con plomo fuesen en piedra esculpidas para siempre?
25 Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
Yo sé que mi Redentor vive, y que al fin se levantará sobre el polvo.
26 A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
Y después, desde este mi roto cuero, y desde mi propia carne tengo de ver a Dios:
27 Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
Al cual yo tengo de ver por mí, y mis ojos le han de ver, y no otro, [aunque] mis riñones se consuman dentro de mí.
28 Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
¿Por qué no decís: Por qué le perseguimos? pues que la raíz del negocio se halla en mí.
29 Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
Teméd a vosotros delante de la espada; porque la ira de la espada de las maldades viene: porque sepáis que hay juicio.