Hioba 19
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
A Jov odgovori i reèe:
2 Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
Dokle æete muèiti dušu moju i satirati me rijeèima?
3 Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
Veæ ste me deset puta naružili; nije vas stid što tako navaljujete na me?
4 A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
Ali ako sam doista pogriješio, pogrješka æe moja ostati kod mene.
5 A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
Ako li se još hoæete da dižete na me i da me korite mojom sramotom,
6 Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
Onda znajte da me je Bog oborio i mrežu svoju razapeo oko mene.
7 Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
Eto, vièem na nepravdu, ali se ne slušam; vapijem, ali nema suda.
8 Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
Zagradio je put moj da ne mogu proæi; na staze moje metnuo je mrak.
9 Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
Svukao je s mene slavu moju i skinuo vijenac s glave moje.
10 Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
Porušio me je otsvuda, da me nema; i kao drvo išèupao je nadanje moje.
11 Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
Raspalio se na me gnjev njegov, i uzeo me je meðu neprijatelje svoje.
12 Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
Vojske njegove doðoše sve zajedno i nasuše sebi put k meni, i stadoše u oko okolo šatora mojega.
13 Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
Braæu moju udaljio je od mene, i znanci moji tuðe se od mene.
14 Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
Bližnji moji ostaviše me, i znanci moji zaboraviše me.
15 Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
Domašnji moji i moje sluškinje gledaju me kao tuðina; stranac sam u oèima njihovijem.
16 Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
Zovem slugu svojega, a on se ne odziva, a molim ga ustima svojim.
17 Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
Dah je moj mrzak ženi mojoj, a preklinjem je sinovima utrobe svoje.
18 Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
Ni djeca ne haju za me; kad ustanem, ruže me.
19 Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
Mrzak sam svjema najvjernijim svojim, i koje ljubljah postaše mi protivnici.
20 Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
Za kožu moju kao za meso moje prionuše kosti moje; jedva osta koža oko zuba mojih.
21 Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
Smilujte se na me, smilujte se na me, prijatelji moji, jer se ruka Božija dotakla mene.
22 Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
Zašto me gonite kao Bog, i mesa mojega ne možete da se nasitite?
23 Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
O kad bi se napisale rijeèi moje! kad bi se stavile u knjigu!
24 Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
Pisaljkom gvozdenom i olovom na kamenu za vjeèni spomen kad bi se urezale!
25 Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
Ali znam da je živ moj iskupitelj, i na pošljedak da æe stati nad prahom.
26 A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
I ako se ova koža moja i rašèini, opet æu u tijelu svom vidjeti Boga.
27 Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
Ja isti vidjeæu ga, i oèi moje gledaæe ga, a ne drugi. A bubrega mojih nestaje u meni.
28 Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
Nego bi trebalo da reèete: zašto ga gonimo? kad je korijen besjede u meni.
29 Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
Bojte se maèa; jer je maè osveta za bezakonje; i znajte da ima sud.
