Hioba 19
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Porém Jó respondeu dizendo:
2 Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
Até quando atormentareis minha alma, e me quebrantareis com palavras?
3 Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
Já dez vezes me humilhastes; não tendes vergonha em me maltratar.
4 A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
Mesmo se eu tiver errado, meu erro cabe apenas a mim.
5 A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
Visto que vos exaltais contra mim, e contra mim usais minha desgraça,
6 Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
Sabei, pois, que foi Deus que me transtornou, e [com] sua rede me cercou.
7 Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
Eis que eu clamo: Violência! Porém não sou respondido; grito, porém não há justiça.
8 Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
Ele entrincheirou meu caminho, de modo que não consigo passar; e pôs trevas sobre minhas veredas.
9 Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
Ele me despojou de minha honra, e tirou a coroa de minha cabeça.
10 Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
Ele me derrubou por todos os lados, e pereço; e arrancou minha esperança como a uma árvore.
11 Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
E fez inflamar contra mim sua ira, e me considerou para consigo como a [um de] seus inimigos.
12 Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
Juntas vieram suas tropas; prepararam contra mim seu caminho, e se acamparam ao redor de minha tenda.
13 Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
Ele afastou meus irmãos para longe de mim; e os que me conheciam agora me estranham.
14 Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
Meus parentes [me] deixaram, e meus conhecidos se esqueceram de mim.
15 Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
Os moradores de minha casa e minhas servas me tiveram por estranho; estrangeiro me tornei em seus olhos.
16 Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
Chamei a meu servo, e ele não respondeu; de minha própria boca eu lhe suplicava.
17 Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
Meu hálito é estranho à minha mulher, e sou repugnante aos filhos de minha mãe.
18 Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
Até os meninos me desprezam; quando eu me levanto, falam contra mim.
19 Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
Todos os meus amigos próximos me abominam; e [até] aqueles que eu amava se viraram contra mim.
20 Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
Meus ossos se grudaram à minha pele e à minha carne; e escapei [só] com a pele de meus dentes.
21 Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
Compadecei-vos de mim, meus amigos, compadecei-vos de mim; pois a mão de Deus me tocou.
22 Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
Por que vós me perseguis como Deus, e não vos fartais de minhas carne?
23 Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
Ah se minhas palavras fossem escritas! Ah se fossem escritas em um livro!
24 Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
Que com ponta de ferro e com chumbo fossem esculpidas em pedra para sempre!
25 Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
Pois eu sei que meu Redentor vive, e ao fim se levantará sobre a terra;
26 A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
E mesmo depois de consumida minha pele, então em minha carne verei a Deus;
27 Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
Ao qual eu verei para mim, e meus olhos [o] verão, e não outro. [Isto é o que] minhas entranhas anseiam dentro de mim.
28 Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
Se disserdes: Como o perseguiremos? Pois a raiz do problema se acha em mim,
29 Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
Temei vós mesmos a espada; pois furor [há nos] castigos pela espada; para que [assim] saibais que [haverá] julgamento.
