Hioba 19
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Felelt Jób és mondta:
2 Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
Meddig búsítjátok lelkemet és összezúztok szavakkal?
3 Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
Immár tizedszer pirítottatok reám, nem szégyenlitek durván bánni velem?
4 A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
De ha valóban tévedtem is, magamnál marad tévedésem.
5 A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
Ha valóban fennhéjáztok ellenem s rám bizonyítjátok gyalázatomat:
6 Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
tudjátok meg tehát, hogy Isten elnyomott engem s körülfogott engem hálójával.
7 Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
Lám, kiáltok erőszak, de reám hallgattatom meg, fohászkodom, de nincs ítélet.
8 Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
Utamat elfalazta, reám vonulhatok tova, s ösvényeimre sötétséget vet.
9 Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
Méltóságomat lehúzta rólam s levette fejem koronáját.
10 Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
Leront engem köröskörül, hogy eltűnök, s kirántotta, mint a fát, reményemet.
11 Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
Fellobbantotta ellenem haragját s olyannak tekint engem mint ellenségeit.
12 Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
Egyaránt jöttek csapatai és feltöltik ellenem útjukat és táboroznak körülötte sátoromnak.
13 Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
Testvéreimet eltávolította tőlem, és ismerőseim bizony elidegenedtek tőlem.
14 Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
Elmaradtak rokonaim, és meghittjeim elfelejtettek.
15 Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
Házam zsellérei és szolgálóim idegennek tekintenek engem, ismeretlen lettem szemeikben.
16 Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
Szolgámat hívtam s nem felel, szájammal kell könyörögnöm neki.
17 Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
Leheletem undorító a feleségemnek, és szagom a velem egy méhből valóknak.
18 Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
Gyerkőczök is megvetnek engem, a mint felkeltem, beszéltek ellenem.
19 Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
Megutáltak mind a bizalmas embereim, és a kiket szerettem, ellenem fordultak.
20 Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
Bőrömhöz és húsomhoz tapadt csontom, a csak fogaim bőrével menekültem meg?
21 Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
Könyörüljetek, könyörüljetek rajtam ti, én barátaim, mert Isten keze megérintett engem!
22 Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
Mért üldöztök engem mint Isten s nem laktok jól húsommal?
23 Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
Bárha felíratnának szavaim, bárha csak könyvben jegyeztetnének föl;
24 Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
vastollal meg ólommal örökre sziklába vésetnének be!
25 Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
De én tudom, megváltóm él s utolsónak ott fog állni a por fölött.
26 A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
S bőröm után leverték azt – s húsom nélkül fogom látni Istent!
27 Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
A kit én magam fogok látni, és szemeim látják meg s nem idegen: elepednek veséim belsőmben.
28 Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
Midőn mondjátok: mennyire üldözzük őt! s hogy a dolog gyökere én bennem találtatik:
29 Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
rettegjetek hát a kardtól, mert harag éri a kardnak való bűnöket, azért hogy tudjátok, hogy ítélet vagyon.
