Hioba 19
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Et Job reprenant dit:
2 Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
Jusqu'à quand fatiguerez-vous mon âme et me tuerez-vous de vos discours?
3 Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
Sachez seulement que le Seigneur m'a traité de la sorte. Persuadez-moi, et ne vous attachez pas tant à me faire honte.
4 A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
En vérité, j'ai sans doute failli; l'erreur réside avec moi. Dis-moi donc quelque chose que j'ignore, sans quoi je m'égarerai en mes réponses, et elles manqueront d'à propos.
5 A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
Cessez, car vous vous grandissez pour m'assaillir, et vous m'accablez d'outrages.
6 Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
Mais ne perdez donc pas de vue que c'est le Seigneur qui m'a troublé, et qu'il a élevé contre moi ses murailles.
7 Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
De vos injures je ne ferais que rire, et je ne dirais mot; quand je crierais, je n'obtiendrais pas de jugement.
8 Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
Mais des remparts m'étreignent et je ne puis les traverser, et l'obscurité règne devant moi.
9 Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
Le Seigneur m'a ravi toute gloire, il a ôté la couronne que je portais sur la tête.
10 Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
Il m'a tiraillé dans tous les sens et j'ai succombé; il a abattu comme un arbre toute mon espérance.
11 Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
Il a déployé contre moi une colère terrible; il m'a regardé comme un ennemi.
12 Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
Ses épreuves me sont venues toutes ensemble; ses embuscades étaient placées sur toutes mes voies.
13 Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
Mes frères se sont éloignés; ils m'ont préféré des inconnus; mes amis n'ont eu aucune compassion.
14 Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
Mes plus proches m'ont laissé sans soins; et ceux qui savaient mon nom l'ont oublié.
15 Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
Mes voisins, les servantes de ma maison; je suis un étranger pour eux.
16 Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
J'ai appelé mon serviteur, il n'est point venu; ma bouche est devenue suppliante.
17 Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
J'ai imploré ma femme, j'ai demandé les fils de mes concubines en les flattant,
18 Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
Ils m'ont répudié pour toujours; si je me relève, ils se récrient contre moi.
19 Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
J'ai été pour eux un objet d'horreur pour ceux qui m'ont vu; j'ai pour ennemis ceux que j'avais aimés.
20 Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
Mes chairs sous ma peau pourrissent, mes os sont entre les dents qui les rongent.
21 Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
Ayez pitié de moi, ayez pitié de moi, ô mes amis, car c'est la main du Seigneur qui m'a touché.
22 Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
Pourquoi me poursuivez-vous comme me poursuit le Seigneur? Voulez-vous vous repaître de ma chair?
23 Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
Qui donc écrira mes plaintes pour les déposer en un livre impérissable?
24 Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
Qui les gravera au burin sur la pierre ou le plomb?
25 Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
Car je sais que de toute éternité existe celui qui doit me délivrer, et sur la terre
26 A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
Faire revivre ma peau pour que je jouisse de ces choses...car c'est le Seigneur qui a fait ces choses
27 Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
Qu'en moi-même je sais; que mon œil a vues, et non l'œil d'autrui; et qui déjà sont accomplies en mon sein.
28 Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
Et si vous dites: Quel langage tiendrons-nous devant lui? quel sujet de discours trouverons-nous en sa personne?
29 Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
Prenez garde aux choses cachées; songez que la colère tombera aussi sur les méchants; et alors ils sentiront où est la matière dont ils sont formés.
