Hioba 19
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
But Job answered and said:
2 Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
How long will ye vex my soul, And break me in pieces with words?
3 Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
These ten times have ye reviled me; Without shame do ye stun me!
4 A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
And be it, indeed, that I have erred, My error abideth with myself.
5 A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
Since, indeed, ye magnify yourselves against me, And plead against me my reproach,
6 Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
Know then that it is God who hath brought me low; He hath encompassed me with his net.
7 Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
Behold, I complain of wrong, but receive no answer; I cry aloud, but obtain no justice.
8 Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
He hath fenced up my way, so that I cannot pass, And hath set darkness in my paths.
9 Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
He hath stripped me of my glory, And taken the crown from my head.
10 Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
He hath destroyed me on every side, and I am gone! He hath torn up my hope like a tree.
11 Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
He kindleth his anger against me, And counteth me as his enemy.
12 Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
His troops advance together against me; They throw up for themselves a way to me, And encamp around my dwelling.
13 Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
My brethren he hath put far from me, And my acquaintance are wholly estranged from me.
14 Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
My kinsfolk have forsaken me, And my bosom friends have forgotten me.
15 Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
The foreigners of my house, yea, my own maid-servants, regard me as a stranger; I am an alien in their eyes.
16 Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
I call my servant, and he maketh no answer; With my own mouth do I entreat him.
17 Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
My breath is become strange to my wife, And my prayers also to my own mother's sons.
18 Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
Even young children despise me; When I rise up, they speak against me.
19 Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
All my bosom friends abhor me, And they whom I loved are turned against me.
20 Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
My bones cleave to my flesh and my skin, And I have scarcely escaped with the skin of my teeth.
21 Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
Have pity upon me, O ye my friends! have pity upon me; For the hand of God hath smitten me!
22 Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
Why do ye persecute me like God, And are not satisfied with my flesh?
23 Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
O that my words were now written! O that they were marked down in a scroll!
24 Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
That with an iron pen, and with lead, They were engraven upon the rock for ever!
25 Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
Yet I know that my Vindicator liveth, And will hereafter stand up on the earth;
26 A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
And though with my skin this body be wasted away, Yet without my flesh shall I see God.
27 Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
Yea, I shall see him my friend; My eyes shall behold him, and not another: For this, my soul panteth within me.
28 Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
Since ye say, “How may we persecute him, And find grounds of accusation against him?”
29 Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
Be ye afraid of the sword! For malice is a crime for the sword; That ye may know that judgment cometh.
