Hioba 19
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Then answered Job, and said,
2 Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
How long will ye grieve my soul, and crush me with words?
3 Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
These ten times have ye reproached me: ye are not ashamed when ye show yourselves as strangers to me.
4 A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
Yea, if it be indeed that I have erred, let my error remain with myself.
5 A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
But if indeed ye wish to magnify yourselves above me, and to prove against me my disgrace:
6 Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
Then know for certain that God hath bent me down, and hath laid his net all around me.
7 Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
Behold, I cry out concerning the violence [done me], but I am not answered: I entreat aloud, but there is no justice.
8 Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
My road hath he fenced up, so that I cannot pass out; and on my paths he placeth darkness.
9 Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
My glory hath he stripped from me, and removed the crown of my head.
10 Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
He hath pulled me down on every side, and I am going hence; and he hath rooted up like a tree my hope.
11 Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
He hath also kindled against me his wrath, and he counteth me with himself as one of his adversaries.
12 Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
Altogether come on his troops, and make level against me their way, and encamp round about my tent.
13 Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
My brothers hath he removed far from me, and my acquaintance are entirely estranged from me.
14 Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
My near of kin have withdrawn, and those befriended by me have forgotten me.
15 Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
Ye that sojourn in my house, and my maid-servants, regard me as a stranger: an alien am I become in their eyes.
16 Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
I call for my servant, but he will not answer, though I were to entreat him with my mouth.
17 Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
My breath is become nauseous to my wife, and my caressing, to the children of my own body.
18 Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
Yea, children even despise me: I rise up, but they speak against me.
19 Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
All that have had my confidence abominate me; and those whom I have loved are turned against me.
20 Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
To my skin and to my flesh my bones do cleave, and I must sustain myself with the gums of my teeth.
21 Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
Spare me, spare me, O ye, my friends; for the hand of God hath touched me.
22 Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
Why will ye persecute me as God [hath done], and will never be satisfied with my flesh?
23 Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
Oh who would but grant, that my words might be written down! oh who would grant that they were entered in a book!
24 Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
That they were hewn with an iron pen and [blackened with] lead for eternity in the hard rock!
25 Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
And well I know that my redeemer liveth, and that he will remain as the last after the creatures of the dust [are passed away];
26 A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
And after my skin is cut to pieces will this be: and then freed from my body shall I behold God;
27 Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
Whom I shall myself behold to my happiness, and whom my eyes will see, and not as a stranger, [when even] my reins are consumed within my bosom.
28 Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
But if ye should say, How will we pursue him? seeing the root of the matter is found in me:
29 Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
Then have dread for yourselves of the sword; for the wrath [which ye excite] is an iniquity that bringeth the sword; in order that ye may know there is one that judgeth [in the world].
