< Hioba 19 >

1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Then Job answered and said,
2 Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
How long will ye vex my soul, and break me in pieces with words?
3 Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
These ten times have ye reproached me: ye are not ashamed [that] ye make yourselves strange to me.
4 A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
And be it indeed [that] I have erred, mine error remaineth with myself.
5 A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
If indeed ye will magnify [yourselves] against me, and plead against me my reproach:
6 Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
Know now that God hath overthrown me, and hath compassed me with his net.
7 Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
Behold, I cry out of wrong, but I am not heard: I cry aloud, but [there is] no judgment.
8 Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
He hath fenced up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths.
9 Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
He hath stripped me of my glory, and taken the crown [from] my head.
10 Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
He hath destroyed me on every side, and I am gone: and mine hope hath he removed like a tree.
11 Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
He hath also kindled his wrath against me, and he counteth me unto him as [one of] his enemies.
12 Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
His troops come together, and raise up their way against me, and encamp round about my tabernacle.
13 Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are verily estranged from me.
14 Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
My kinsfolk have failed, and my familiar friends have forgotten me.
15 Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
They that dwell in mine house, and my maids, count me for a stranger: I am an alien in their sight.
16 Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
I called my servant, and he gave [me] no answer; I intreated him with my mouth.
17 Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
My breath is strange to my wife, though I intreated for the children’s [sake] of mine own body.
18 Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
Yea, young children despised me; I arose, and they spake against me.
19 Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
All my inward friends abhorred me: and they whom I loved are turned against me.
20 Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
My bone cleaveth to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.
21 Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; for the hand of God hath touched me.
22 Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
23 Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
Oh that my words were now written! oh that they were printed in a book!
24 Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
That they were graven with an iron pen and lead in the rock for ever!
25 Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
For I know [that] my redeemer liveth, and [that] he shall stand at the latter [day] upon the earth:
26 A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
And [though] after my skin [worms] destroy this [body], yet in my flesh shall I see God:
27 Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another; [though] my reins be consumed within me.
28 Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
But ye should say, Why persecute we him, seeing the root of the matter is found in me?
29 Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
Be ye afraid of the sword: for wrath [bringeth] the punishments of the sword, that ye may know [there is] a judgment.

< Hioba 19 >