Hioba 19
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Job replied,
2 Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
“How long will you go on tormenting me? How long will you go on crushing me with words?
3 Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
Ten times already you have humiliated me. Aren't you ashamed for treating me so badly?
4 A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
Even if I did sin, that's my problem, and has nothing to do with you.
5 A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
You think you're so much better than me, and you use my degradation against me.
6 Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
But you should realize that it's God who has wronged me, he has trapped me in his net.
7 Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
Even though I cry for help, I get no answer; even though I shout my objections, I get no justice.
8 Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
God has walled me in so I can't escape; he has plunged my path into darkness.
9 Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
He has stripped my honor from me; he has taken away my reputation.
10 Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
He tears me down from all sides until I am finished; he has destroyed my hope like a tree that is uprooted.
11 Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
His anger burns against me; he treats me as one of his enemies.
12 Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
God's troops assemble to attack me. They build ramparts against me. They encircle and besiege my home.
13 Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
He has driven my brothers far away from me; all my former friends are estranged from me.
14 Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
My relatives have abandoned me; my close friends have forgotten me.
15 Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
My house guests and my maidservants treat me as a stranger—to them I have become a foreigner.
16 Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
I call my servant, but he doesn't reply. I have to beg him!
17 Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
I am repulsive to my wife, and I am loathsome to my own brothers.
18 Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
Even young children despise me; when I stand up they ridicule me.
19 Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
All my closest friends despise me, and those I loved have turned on me.
20 Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
I've been reduced to skin and bones and I survive by the skin of my teeth.
21 Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
Have pity on me, my friends, have pity on me, because God has struck me down!
22 Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
Why are you persecuting me like God does? Aren't you satisfied with getting your pound of flesh?
23 Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
I wish my words could be written down, recorded in a book,
24 Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
or engraved with an iron pen and molten lead in the rock forever.
25 Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
I know my Redeemer is alive, and that he shall finally take the stand for me on the earth.
26 A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
Even though my skin is destroyed, in my body I shall see God.
27 Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
I myself will see him—with my own eyes, and not those of someone else! The thought overcomes me!
28 Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
You say to yourselves, ‘How can we make him suffer so he can see he is the source of his problems?’
29 Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
You yourselves should fear being punished by God, for you know anger brings God's punishment that accompanies judgment.”
