Hioba 19
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
But Job answered by saying:
2 Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
How long will you afflict my soul and wear me down with words?
3 Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
So, ten times you confound me and are not ashamed to oppress me.
4 A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
Now, of course, if I have been ignorant, my ignorance will be with me.
5 A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
But you have risen up against me, and you accuse me to my disgrace.
6 Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
At least now you should understand that God has not afflicted me with a balanced judgment, though he has encompassed me with his scourges.
7 Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
Behold, I will cry out, enduring violence, and no one will hear. I will announce loudly, but there is no one who may judge.
8 Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
He has hemmed in my path, and I cannot pass; he has added darkness to my difficult path.
9 Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
He has plundered me of my glory, and he has stolen the crown from my head.
10 Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
He has destroyed me on every side, and I am lost, and, like an uprooted tree, he has taken away my hope.
11 Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
His fury has raged against me, and in this way he has treated me like his enemy.
12 Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
His troops have gathered together, and they have made their way to me, and they have besieged my tabernacle all around.
13 Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
He has put my brothers far from me, and my friends have withdrawn from me like strangers.
14 Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
My kinsmen have forsaken me, and those who knew me, have forgotten me.
15 Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
The inhabitants of my house and my maidservants treat me just as if I were a stranger, and I have been like a sojourner in their eyes.
16 Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
I called my servant, and he did not respond; I pleaded with him with my own mouth.
17 Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
My wife has shuddered at my breath, and I have begged the sons of my loins.
18 Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
Even the foolish have looked down on me, and, when I withdrew from them, they spoke ill of me.
19 Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
Those who were sometimes my counselors, treat me like an abomination; and he whom I valued the most has turned against me.
20 Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
Since my flesh has been consumed, my bone adheres to my skin, and only my lips have been left around my teeth.
21 Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
Have mercy on me, have compassion on me, at least you my friends, because the hand of the Lord has touched me.
22 Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
Why do you pursue me just as God does, and satiate yourselves with my flesh?
23 Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
Who will grant to me that my words may be written down? Who will grant to me that they may be inscribed in a book,
24 Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
with an iron pen and a plate of lead, or else be carved in stone?
25 Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
For I know that my Redeemer lives, and on the last day I will rise out of the earth.
26 A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
And I will be enveloped again with my skin, and in my flesh I will see my God.
27 Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
It is he whom I myself will see, and he whom my eyes will behold, and no other. This, my hope, has taken rest in my bosom.
28 Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
Why then do you now say: “Let us pursue him, and let us find a basis to speak against him?”
29 Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
So then, flee from the face of the sword, for the sword is the avenger of iniquities; but know this: there is to be a judgment.
