Hioba 18
1 Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
2 Kiedy wreszcie położycie kres tym słowom? Pomyślcie, potem będziemy mówić.
«Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!
3 Czemu uważacie nas za bydło? Czemu jesteśmy obrzydliwi w waszych oczach?
Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?
4 Ty, który szarpiesz gniewem swą duszę – czy z twojego powodu będzie opuszczona ziemia i skały będą przesunięte ze swego miejsca?
Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?
5 Tak, światło niegodziwych zgaśnie, a iskra jego ognia już nie zaświeci.
Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.
6 Światło jego przybytku się zaćmi i jego pochodnia nad nim zagaśnie.
I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.
7 Kroki jego siły będą skrępowane, jego własna rada powali go.
Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.
8 Jego nogi bowiem zawiodą go w sieć, chodzi po sidłach.
Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;
9 Sidło uchwyci go za piętę i przemoże go łupieżca.
og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.
10 Sidło dla niego ukryte jest w ziemi, a pułapka na niego – na drodze.
I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.
11 Zewsząd będą go przerażać strachy, ścigają go na każdym kroku.
Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.
12 Głód osłabi jego siły i zniszczenie [będzie] czyhało u jego boku.
Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,
13 Pożre żyły jego skóry, pierworodny śmierci pożre jego członki.
vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.
14 Jego ufność będzie wykorzeniona z jego namiotu i zostanie on przyprowadzony do króla strachów.
Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.
15 [Strach] będzie mieszkał w jego namiocie, bo [ten] nie należy do niego; jego mieszkanie będzie posypane siarką.
I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.
16 Od spodu uschną jego korzenie, a z wierzchu będzie obcięta jego gałąź.
Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.
17 Pamięć o nim zginie z ziemi, a jego imienia nie [wspomną] na ulicach.
Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.
18 Wypędzą go ze światła do ciemności i wyrzucą go z okręgu świata.
Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.
19 Nie będzie miał syna ani wnuka pośród swego ludu i nikt nie pozostanie w jego mieszkaniach.
Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.
20 Ci, którzy przyjdą po nim, osłupieją na jego dzień, tak jak poprzednich ogarnął strach.
Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.
21 Takie są mieszkania niegodziwych i takie jest miejsce tego, który nie zna Boga.
Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»
