Hioba 18
1 Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
Bildad iz Šuaha progovori tad i reče:
2 Kiedy wreszcie położycie kres tym słowom? Pomyślcie, potem będziemy mówić.
“Kada kaniš obuzdat' svoje besjede? Opameti se sad da razgovaramo!
3 Czemu uważacie nas za bydło? Czemu jesteśmy obrzydliwi w waszych oczach?
Zašto nas držiš za stoku nerazumnu, zar smo životinje u tvojim očima?
4 Ty, który szarpiesz gniewem swą duszę – czy z twojego powodu będzie opuszczona ziemia i skały będą przesunięte ze swego miejsca?
O ti, koji se od jarosti razdireš, hoćeš li da zemlja zbog tebe opusti da iz svoga mjesta iskoče pećine?
5 Tak, światło niegodziwych zgaśnie, a iskra jego ognia już nie zaświeci.
Al' ugasit će se svjetlost opakoga, i neće mu sjati plamen na ognjištu.
6 Światło jego przybytku się zaćmi i jego pochodnia nad nim zagaśnie.
Potamnjet će svjetlo u njegovu šatoru i nad njime će se utrnut' svjetiljka.
7 Kroki jego siły będą skrępowane, jego własna rada powali go.
Krepki mu koraci postaju sputani, o vlastite on se spotiče namjere.
8 Jego nogi bowiem zawiodą go w sieć, chodzi po sidłach.
Jer njegove noge vode ga u zamku, i evo ga gdje već korača po mreži.
9 Sidło uchwyci go za piętę i przemoże go łupieżca.
Tanka mu je zamka nogu uhvatila, i evo, užeta čvrsto ga pritežu.
10 Sidło dla niego ukryte jest w ziemi, a pułapka na niego – na drodze.
Njega vreba omča skrivena na zemlji, njega čeka klopka putem kojim hodi.
11 Zewsząd będą go przerażać strachy, ścigają go na każdym kroku.
Odasvuda strahovi ga prepadaju, ustopice sveudilj ga proganjaju.
12 Głód osłabi jego siły i zniszczenie [będzie] czyhało u jego boku.
Glad je požderala svu snagu njegovu, nesreća je uvijek o njegovu boku.
13 Pożre żyły jego skóry, pierworodny śmierci pożre jego członki.
Boleština kobna kožu mu razjeda, prvenac mu smrti nagriza udove.
14 Jego ufność będzie wykorzeniona z jego namiotu i zostanie on przyprowadzony do króla strachów.
Njega izvlače iz šatora njegova da bi ga odveli vladaru strahota.
15 [Strach] będzie mieszkał w jego namiocie, bo [ten] nie należy do niego; jego mieszkanie będzie posypane siarką.
U njegovu stanu tuđinac stanuje, po njegovu domu prosipaju sumpor.
16 Od spodu uschną jego korzenie, a z wierzchu będzie obcięta jego gałąź.
Odozdo se suši njegovo korijenje, a odozgo grane sve mu redom sahnu.
17 Pamięć o nim zginie z ziemi, a jego imienia nie [wspomną] na ulicach.
Spomen će se njegov zatrti na zemlji, njegovo se ime s lica zemlje briše.
18 Wypędzą go ze światła do ciemności i wyrzucą go z okręgu świata.
Iz svjetlosti njega u tminu tjeraju, izagnat' ga hoće iz kruga zemaljskog.
19 Nie będzie miał syna ani wnuka pośród swego ludu i nikt nie pozostanie w jego mieszkaniach.
U rodu mu nema roda ni poroda, nit' preživjela na njegovu ognjištu.
20 Ci, którzy przyjdą po nim, osłupieją na jego dzień, tak jak poprzednich ogarnął strach.
Sudba je njegova Zapad osupnula, i čitav je Istok obuzela strepnja.
21 Takie są mieszkania niegodziwych i takie jest miejsce tego, który nie zna Boga.
Evo, takav usud snalazi zlikovca i dom onog koji ne priznaje Boga.”
