Hioba 17
1 Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
Meu espírito está arruinado, meus dias vão se extinguindo, e a sepultura já etá pronta para mim.
2 Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
Comigo há ninguém além de zombadores, e meus olhos são obrigados a ficar diante de suas provocações.
3 Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
Concede-me, por favor, uma garantia para comigo; quem [outro] há que me dê a mão?
4 Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
Pois aos corações deles tu encobriste do entendimento; portanto não os exaltarás.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
Aquele que denuncia a seus amigos em proveito próprio, também os olhos de seus filhos desfalecerão.
6 Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
Ele tem me posto por ditado de povos, e em meu rosto é onde eles cospem.
7 Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
Por isso meus olhos se escureceram de mágoa, e todos os membros de meu corpo são como a sombra.
8 Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
Os íntegros pasmarão sobre isto, e o inocente se levantará contra o hipócrita.
9 Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
E o justo prosseguirá seu caminho, e o puro de mãos crescerá em força.
10 Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
Mas, na verdade, voltai-vos todos vós, e vinde agora, pois sábio nenhum acharei entre vós.
11 Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
Meus dias se passaram, meus pensamentos foram arrancados, os desejos do meu coração.
12 Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
Tornaram a noite em dia; a luz se encurta por causa das trevas.
13 Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
Se eu esperar, o Xeol será minha casa; nas trevas estenderei minha cama. (Sheol h7585)
14 Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
À cova chamo: Tu és meu pai; e aos vermes: [Sois] minha mãe e minha irmã.
15 Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
Onde, pois, estaria agora minha esperança? Quanto à minha esperança, quem a poderá ver?
