< Hioba 17 >

1 Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
Min ånd er brutt, mine dager utslukket; bare graver har jeg for mig.
2 Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
Sannelig, spott omgir mig på alle kanter, og mitt øie må dvele ved deres trettekjære ferd.
3 Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
Så sett nu et pant, gå i borgen for mig hos dig selv! Hvem skulde ellers gi mig håndslag?
4 Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
Du har jo lukket deres hjerte for innsikt; derfor vil du ikke la dem vinne.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
Den som forråder venner, så de blir til bytte, hans barns øine skal tæres bort.
6 Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
Jeg er satt til et ordsprog for folk; jeg er en mann som blir spyttet i ansiktet.
7 Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
Mitt øie er sløvt av gremmelse, og alle mine lemmer er som en skygge.
8 Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
Rettskafne forferdes over dette, og den skyldfrie harmes over den gudløse;
9 Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
men den rettferdige holder fast ved sin vei, og den som har rene hender, får enn mere kraft.
10 Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
Men I - kom bare igjen alle sammen! Jeg finner dog ikke nogen vismann blandt eder.
11 Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
Mine dager er faret forbi, mine planer sønderrevet - mitt hjertes eiendom!
12 Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
Natt gjør de til dag, lyset, sier de, er nærmere enn det mørke som ligger like for mig.
13 Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
Når jeg håper på dødsriket som mitt hus, reder i mørket mitt leie, (Sheol h7585)
14 Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
roper til graven: Du er min far, til makken: Du er min mor og min søster,
15 Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
hvor er da mitt håp? Mitt håp - hvem øiner det?
16 Zstąpią do zasuw grobu, gdy razem odpoczniemy w prochu. (Sheol h7585)
Til dødsrikets bommer farer de ned, på samme tid som jeg går til hvile i støvet. (Sheol h7585)

< Hioba 17 >