Hioba 17
1 Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
Il mio spirito vien meno, i miei giorni si spengono; non c'è per me che la tomba!
2 Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
Non sono io in balìa di beffardi? Fra i loro insulti veglia il mio occhio.
3 Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
Sii tu la mia garanzia presso di te! Qual altro vorrebbe stringermi la destra?
4 Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
Poiché hai privato di senno la loro mente, per questo non li lascerai trionfare.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
Come chi invita gli amici a parte del suo pranzo, mentre gli occhi dei suoi figli languiscono;
6 Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
così son diventato ludibrio dei popoli sono oggetto di scherno davanti a loro.
7 Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
Si offusca per il dolore il mio occhio e le mie membra non sono che ombra.
8 Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
Gli onesti ne rimangono stupiti e l'innocente s'indigna contro l'empio.
9 Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
Ma il giusto si conferma nella sua condotta e chi ha le mani pure raddoppia il coraggio.
10 Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
Su, venite di nuovo tutti: io non troverò un saggio fra di voi.
11 Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
I miei giorni sono passati, svaniti i miei progetti, i voti del mio cuore.
12 Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
Cambiano la notte in giorno, la luce - dicono - è più vicina delle tenebre.
13 Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
Se posso sperare qualche cosa, la tomba è la mia casa, nelle tenebre distendo il mio giaciglio. (Sheol h7585)
14 Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
Al sepolcro io grido: «Padre mio sei tu!» e ai vermi: «Madre mia, sorelle mie voi siete!».
15 Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
E la mia speranza dov'è? Il mio benessere chi lo vedrà?
