Hioba 17
1 Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
“Lespri m fin kase. Jou m yo etenn; tonbo a pare pou mwen.
2 Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
Anverite mokè yo avè m, e zye m fikse sou pwovokasyon yo.
3 Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
“Depoze la koulye a, yon sekirite. Kanpe kon garanti mwen, ak Ou menm. Se kilès ki kab antann avè m?
4 Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
Paske Ou te anpeche kè yo konprann; pou sa, ou pa p egzalte yo.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
Sila ki enfòme kont zanmi li yo pou piyaj la, menm zye pitit li yo va vin gate.
6 Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
“Men Li te fè m vin tounen yon vye pwovèb pou pèp la. Konsa, yo vin krache sou figi m.
7 Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
Anplis, zye m vin pa wè klè akoz doulè m, e tout nanm mwen tankou lonbraj.
8 Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
Moun ladwati va byen twouble ak sa, e linosan an va leve li menm kont enkwayan yo.
9 Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
Malgre, moun dwat la va kenbe chemen li e sila ki gen men pwòp yo va vin pi fò e pi fò.
10 Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
Men nou tout, retounen; malgre mwen pa twouve yon nonm saj pami nou.
11 Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
Jou pa m yo fin pase, plan mwen yo vin chire nèt, menm dezi a kè mwen yo.
12 Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
Yo fè lannwit mwen vin sanble lajounen. Yo di ‘limyè a toupre’ lè tout se fènwa.
13 Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
Si mwen chache Sejou mò yo kon lakay mwen, si mwen fè kabann mwen nan tenèb la; (Sheol h7585)
14 Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
Si mwen kriye a fòs tonbo a: ‘Se ou ki papa m’; epi a vè a: “Ou se manman m ak sè m’;
15 Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
Alò, koulye a, se kibò espwa mwen ye? Epi se kilès k ap okipe espwa m?
