< Hioba 17 >
1 Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
Mon esprit s’affaiblira, mes jours seront abrégés, et il ne me reste qu’un sépulcre.
2 Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
Je n’ai pas péché, et mon œil vit au milieu des amertumes.
3 Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
Délivrez-moi, Seigneur, et placez-moi auprès de vous; après cela, que la main de qui que ce soit combatte contre moi.
4 Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
Vous avez éloigné leur cœur de la science; c’est pourquoi ils ne seront pas exaltés.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
Il promet du butin à ses compagnons, et les yeux de ses enfants s’éteindront.
6 Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
Il m’a rendu comme le brocard du peuple, et je suis un exemple devant eux.
7 Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
Mon œil s’est obscurci par l’indignation, et mes membres ont été réduits comme à rien.
8 Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
Des justes seront dans la stupeur, et un innocent sera suscité contre un hypocrite.
9 Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
Mais un juste garde sa voie, et celui qui a les mains pures augmentera sa force.
10 Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
Ainsi, vous tous, convertissez-vous; venez, et je ne trouverai parmi vous aucun sage.
11 Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
Mes jours sont passés, mes pensées se sont dissipées en tourmentant mon cœur.
12 Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
Elles ont changé la nuit en jour, et encore, après les ténèbres, j’espère la lumière.
13 Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol )
Si j’attends avec patience, l’enfer sera ma maison, et c’est dans les ténèbres que j’ai préparé mon lit. (Sheol )
14 Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
J’ai dit à la pourriture: Tu es mon père; et aux vers: Ma mère et ma sœur.
15 Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
Où est donc maintenant mon attente? Et ma patience, qui la considère?
16 Zstąpią do zasuw grobu, gdy razem odpoczniemy w prochu. (Sheol )
Tout ce qui est en moi descendra dans le plus profond de l’enfer: penses-tu qu’au moins là il y aura repos pour moi? (Sheol )