Hioba 17
1 Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
Mes esprits se dissipent, mes jours vont être éteints, le sépulcre [m'attend].
2 Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
Certes il n'y a que des moqueurs auprès de moi, et mon œil veille toute la nuit dans les chagrins qu'ils me font.
3 Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
Donne-moi, je te prie, [donne-moi] une caution auprès de toi; [mais] qui est-ce qui me touchera dans la main?
4 Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
Car tu as caché à leur cœur l'intelligence, c'est pourquoi tu ne les élèveras point.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
Et les yeux même des enfants de celui qui parle avec flatterie à ses intimes amis, seront consumés.
6 Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
Il m'a mis pour être la fable des peuples, et je suis [comme] un tambour devant eux.
7 Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
Mon œil est terni de dépit, et tous les membres de mon corps sont comme une ombre.
8 Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
Les hommes droits seront étonnés de ceci, et l'innocence se réveillera contre l'hypocrite.
9 Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
Toutefois le juste se tiendra ferme dans sa voie, et celui qui a les mains nettes, se renforcera.
10 Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
Retournez donc vous tous, et revenez, je vous prie; car je ne trouve point de sage entre vous.
11 Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
Mes jours sont passés, mes desseins sont rompus, [et] les pensées de mon cœur [sont dissipées].
12 Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
On me change la nuit en jour, et on fait que la lumière se trouve proche des ténèbres.
13 Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
Certes je n'ai plus à attendre que le sépulcre, qui va être ma maison; j'ai dressé mon lit dans les ténèbres. (Sheol h7585)
14 Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
J'ai crié à la fosse: tu es mon père; et aux vers: vous êtes ma mère et ma sœur.
15 Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
Et où seront les choses que j'ai attendues, et qui est-ce qui verra ces choses qui ont été le sujet de mon attente?
