< Hioba 17 >
1 Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
Mon souffle est corrompu, mes jours s’éteignent: pour moi sont les sépulcres!
2 Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
Les moqueurs ne sont-ils pas autour de moi, et mes yeux ne demeurent-ils pas au milieu de leurs insultes?
3 Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
Dépose, je te prie, [un gage]; cautionne-moi auprès de toi-même: qui donc frappera dans ma main?
4 Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
Car tu as fermé leur cœur à l’intelligence; c’est pourquoi tu ne les élèveras pas.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
Celui qui trahit ses amis pour qu’ils soient pillés, les yeux de ses fils seront consumés.
6 Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
Et il a fait de moi un proverbe des peuples, et je suis devenu un homme auquel on crache au visage.
7 Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
Mon œil est terni par le chagrin, et mes membres sont tous comme une ombre.
8 Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
Les hommes droits en seront étonnés, et l’innocent s’élèvera contre l’impie;
9 Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
Mais le juste tiendra ferme dans sa voie, et celui qui a les mains pures croîtra en force.
10 Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
Mais quant à vous tous, revenez encore, je vous prie; mais je ne trouverai pas un sage parmi vous.
11 Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
Mes jours sont passés, mes desseins sont frustrés, – les plans chéris de mon cœur.
12 Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
Ils font de la nuit le jour, la lumière proche en présence des ténèbres.
13 Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol )
Si j’espère, le shéol est ma maison, j’étends mon lit dans les ténèbres; (Sheol )
14 Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
Je crie à la fosse: Tu es mon père! aux vers: Ma mère et ma sœur!
15 Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
Où donc est mon espoir? Et mon espoir, qui le verra?
16 Zstąpią do zasuw grobu, gdy razem odpoczniemy w prochu. (Sheol )
Il descendra vers les barres du shéol, lorsque ensemble nous aurons du repos dans la poussière. (Sheol )