Hioba 17
1 Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
Mon souffle s’épuise, mes jours s’éteignent, il ne me reste plus que le tombeau.
2 Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
Je suis environné de moqueurs, mon œil veille au milieu de leurs outrages.
3 Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
O Dieu, fais-toi auprès de toi-même ma caution: quel autre voudrait me frapper dans la main?
4 Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
Car tu as fermé leur cœur à la sagesse; ne permets donc pas qu’ils s’élèvent.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
Tel invite ses amis au partage, quand défaillent les yeux de ses enfants.
6 Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
Il a fait de moi la risée des peuples; je suis l’homme à qui l’on crache au visage.
7 Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
Mon œil est voilé par le chagrin, et tous mes membres ne sont plus qu’une ombre.
8 Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
Les hommes droits en sont stupéfaits, et l’innocent s’irrite contre l’impie.
9 Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
Le juste néanmoins demeure ferme dans sa voie, et qui a les mains pures redouble de courage.
10 Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
Mais vous tous, revenez, venez donc; ne trouverai-je pas un sage parmi vous?
11 Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
Mes jours sont écoulés, mes projets anéantis, ces projets que caressait mon cœur.
12 Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
De la nuit ils font le jour; en face des ténèbres, ils disent que la lumière est proche!
13 Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
J’ai beau attendre, le schéol est ma demeure; dans les ténèbres j’ai disposé ma couche. (Sheol h7585)
14 Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
J’ai dit à la fosse: « Tu es mon père; » aux vers: « Vous êtes ma mère et ma sœur! »
15 Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
Où est donc mon espérance? Mon espérance, qui peut la voir?
