Hioba 17
1 Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
Min Aand er brudt, mine Dage ere udslukkede, Gravene vente mig.
2 Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
Er der ikke Spot omkring mig, og maa mit Øje ikke dvæle ved deres Genstridighed?
3 Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
Kære, stil mig Borgen hos dig, lov for mig; hvo er der ellers, der giver mig Haandslag?
4 Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
Thi du har lukket deres Hjerte for Indsigt, derfor skal du ikke ophøje dem.
5 Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
Man byder Venner ud til Bytte, og deres Børns Øjne hentæres.
6 Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
Men han har stillet mig til at være et Ordsprog iblandt Folkene, og jeg er bleven som den, man spytter i Ansigtet.
7 Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
Derfor er mit Øje mørkt af Harm, og alle mine Lemmer ere som en Skygge.
8 Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
For sligt maa de oprigtige forskrækkes, og den uskyldige harmes over den vanhellige.
9 Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
Dog holder den retfærdige fast ved sin Vej, og den, som har rene Hænder, faar mere Styrke.
10 Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
Men I, kommer kun alle frem igen, og jeg vil dog ikke finde en viis iblandt eder.
11 Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
Mine Dage ere gangne forbi; oprykkede ere mine Tanker, hvilke mit Hjerte besad.
12 Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
De gøre Nat til Dag; og Lyset skal være nær, naar Mørket kommer.
13 Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
Dersom jeg end forventer noget, da er det Graven som min Bolig; jeg har redet mit Leje i Mørket. (Sheol h7585)
14 Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
Jeg har raabt til Graven: Du er min Fader! til Ormen: Min Moder og min Søster!
15 Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
Hvor skulde da min Forventelse være? ja min Forventelse — hvo skuer den?
