Hioba 15
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Na Temanni Elifas buae se,
2 Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
“Enti onyansafo de nsɛm a aba biara nni mu beyi nʼano anaasɛ ɔde apuei mframa a emu yɛ hyew bɛhyɛ nʼafuru ma?
3 Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
Ɔde nsɛm huhuw begye akyinnye, aka nsɛm a mfaso biara nni so ana?
4 Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
Wototo onyamesuro ase mmom na wusiw Onyankopɔn som ho kwan.
5 Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
Wo bɔne kyerɛ wʼano nea ɔnka; na woafa anitew tɛkrɛma.
6 Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
Wʼankasa wʼano bu wo kumfɔ, ɛnyɛ me de; wʼankasa wʼano di adanse tia wo.
7 Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
“Wone onipa a wɔwoo wo dii kan ana? Wɔwoo wo ansa na wɔrewo nkoko ana?
8 Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
Wutie Onyankopɔn afotu ana? Wo nko ara na wunim nyansa ana?
9 Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
Dɛn na wunim a, yennim? Nhumu bɛn na wowɔ a yenni?
10 Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
Nea wafuw dwen ne akwakoraa wɔ yɛn afa wɔn a wɔanyinyin sen wʼagya mpo.
11 Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
Onyankopɔn awerɛkyekye ne nsɛm a wɔka no brɛoo kyerɛ wo no sua ma wo ana?
12 Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
Adɛn nti na wo koma atwe wo akɔ adɛn nti na wʼani asɔ gya,
13 Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
na woadan wʼabufuw agu Onyankopɔn so na woma saa nsɛm yi pue fi wʼano?
14 Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
“Ɔdesani ne hena a obetumi ayɛ pɛ, anaasɛ nea ɔbea awo no bɛn na obetumi ayɛ ɔtreneeni?
15 Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
Onyankopɔn nni ahotoso wɔ nʼakronkronfo mu ɔsorosoro mpo nyɛ kronkron wɔ nʼani so,
16 Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
na me ne onipa debɔneyɛfo ne omumɔyɛfo a ɔnom bɔne sɛ nsu.
17 Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
“Tie me, na mɛkyerɛ wo mu; ma menka nea mahu nkyerɛ wo,
18 Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
nea anyansafo apae mu aka, a wɔamfa biribiara a wonya fii wɔn agyanom hɔ no ansie
19 Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
(wɔn nko ara na wɔde asase no maa wɔn bere a ananafo biara nni wɔn mu):
20 Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
Omumɔyɛfo kɔ ahohia mu, ne nkwanna nyinaa, na basabasayɛni nso, ne mfe a wɔahyehyɛ ama no nyinaa.
21 Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
Nnyigyei a ɛyɛ hu hyɛ nʼasom ma; na sɛ ɛyɛ sɛ nneɛma rekɔ yiye ma no a, akorɔmfo tow hyɛ ne so.
22 Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
Ɔpa abaw sɛ obeguan afi sum mu; wɔabɔ no ato hɔ ama afoa.
23 Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
Okyinkyin hwehwɛ aduan; onim sɛ sum da no abɛn.
24 Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
Ɔhaw ne ahoyeraw yi no hu; ɛhyɛ ne so sɛ ɔhene a wasiesie ne ho ama ɔko,
25 Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
efisɛ ɔteɛteɛ ne nsa kyerɛ Onyankopɔn na ɔma ne ho so tia Otumfo,
26 Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
wɔde nkatabo a mu piw na ɛyɛ den kɔ ne so a, onsuro obiara.
27 Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
“Ɛwɔ mu sɛ srade ama nʼafono atotɔ na nʼasen mu nam abubu agu so de,
28 Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
nanso ɔbɛtena nkurow a agu so na watena afi a obi nte mu, afi a ɛrebubu mu.
29 Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
Ɔrenkɔ so nyɛ ɔdefo bio, na nʼahonya rennyina, na nʼagyapade so bɛtew na ayera wɔ asase so.
30 Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
Ɔrenguan sum no; ogyaframa bɛhyew ne mman, na Onyankopɔn anom ahomegu bɛsoa no akɔ.
31 Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
Ɛnsɛ sɛ ɔde ne ho to nneɛma huhuw so de daadaa ne ho, efisɛ ɔrennya hwee mfi mu.
32 Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
Ansa na ne da bedu no, wobetua no ka a bi nka, na ne mman renyɛ frɔmfrɔm.
33 Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
Ɔbɛyɛ sɛ bobedua a wɔaporow so aba a ennyin ɛ, te sɛ ngodua a ne nhwiren reporow gu fam.
34 Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
Na abɔnefo fekuw a wonnim Onyankopɔn no rensow aba, na ogya bɛhyew wɔn a wɔdɔ kɛtɛasehyɛ no ntamadan.
35 Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
Wonyinsɛn ɔhaw na wɔwo bɔne; wɔn awotwaa siesie nnaadaa.”
