Hioba 15
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Potem je odgovoril Elifáz Temánec in rekel:
2 Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
»Mar naj moder človek izreka prazno znanje in svoj trebuh napolnjuje z vzhodnikom?
3 Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
Mar naj razpravlja z nekoristnim govorjenjem? Ali z govori, s katerimi ne more storiti ničesar dobrega?
4 Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
Da, ti zametuješ strah in zadržuješ molitev pred Bogom.
5 Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
Kajti tvoja usta izrekajo tvojo krivičnost in ti izbiraš jezik prebrisanega.
6 Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
Tvoja lastna usta te obsojajo in ne jaz. Da, tvoje lastne ustnice pričujejo zoper tebe.
7 Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
Mar si ti prvi človek, ki je bil rojen? Ali si bil narejen pred hribi?
8 Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
Mar si slišal Božjo skrivnost? In ali sebi zadržuješ modrost?
9 Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
Kaj ti veš, kar mi ne vemo? Kaj razumeš, česar ni v nas?
10 Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
Z nami so sivolasi in zelo stari možje, precej starejši od tvojega očeta.
11 Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
Ali so Božje tolažbe zate majhne? Je s teboj kakršnakoli skrita stvar?
12 Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
Zakaj te tvoje srce odnaša? In ob čem tvoje oči mežikajo,
13 Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
da svojega duha obračaš zoper Boga in takšnim besedam dopuščaš iziti iz svojih ust?
14 Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
Kaj je človek, da bi bil čist? In ta, ki je rojen iz ženske, da bi bil pravičen?
15 Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
Glej, zaupanja ne polaga v svoje svete. Da, nebo ni čisto v njegovem pogledu.
16 Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
Kako mnogo bolj gnusen in umazan je človek, ki pije krivičnost kakor vodo?
17 Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
Pokazal ti bom, poslušaj me. To, kar sem videl, bom oznanil.
18 Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
To, kar so modri možje povedali od svojih očetov in tega niso skrili,
19 Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
katerim samim je bila dana zemlja in noben tujec ni šel med njimi.
20 Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
Zloben človek se muči z bolečino vse svoje dni in število let je skrito zatiralcu.
21 Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
Grozen zvok je v njegovih ušesih. V uspevanju bo nadenj prišel uničevalec.
22 Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
Ne verjame, da se bo vrnil iz teme in meč čaka nanj.
23 Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
Naokoli tava za kruhom, rekoč: ›Kje je?‹ Ve, da je ob njegovi roki pripravljen dan teme.
24 Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
Stiska in tesnoba ga bosta preplašili. Prevladali bosta zoper njega kakor kralj, pripravljen na bitko.
25 Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
Kajti svojo roko izteguje zoper Boga in se krepi zoper Vsemogočnega.
26 Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
On steče nadenj, celó na njegov vrat, na debele izbokline njegovih ščitov,
27 Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
ker svoj obraz pokriva s svojo mastnostjo in na svojih ledjih nabira sloje tolšče.
28 Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
Prebiva v zapuščenih mestih in hišah, ki jih noben človek ne naseljuje, ki so pripravljene, da postanejo ruševine.
29 Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
Ne bo bogat, niti se ne bo njegovo imetje nadaljevalo, niti svoje popolnosti na zemlji ne bo podaljšal.
30 Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
Iz teme ne bo odšel. Plamen bo posušil njegove mladike in z dihom svojih ust bo odšel proč.
31 Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
Kdor je zaveden naj ne zaupa v ničnost, kajti ničnost bo njegovo povračilo.
32 Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
Dovršeno bo pred njegovim časom in njegova veja ne bo zelena.
33 Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
Svoje nezrelo grozdje bo otresel kakor trta in svoj cvet bo odvrgel kakor oljka.
34 Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
Kajti skupnost hinavcev bo zapuščena in ogenj bo použil šotore podkupovanja.
35 Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
Spočenjajo vragolijo in rodijo ničnost in njihov trebuh pripravlja prevaro.«
