Hioba 15
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:
2 Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
Svarer vel en vis mann med en kunnskap som bare er vind, og fyller han sitt indre med stormvær?
3 Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
Vil han vel forsvare sin sak med ord som ikke nytter, og med tale hvormed han intet utretter?
4 Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
Du nedbryter endog gudsfrykten og svekker andakten for Guds åsyn;
5 Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
for din synd legger ordene i din munn, og du velger falske menns tale.
6 Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
Din egen munn domfeller dig, ikke jeg; dine leber vidner mot dig.
7 Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
Blev du født først av alle mennesker, eller kom du til verden før alle haugene var til?
8 Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
Har du vært tilhører i Guds lønnlige råd og der tilranet dig visdom?
9 Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
Hvad vet du som vi ikke vet? Hvad forstår du som er ukjent for oss?
10 Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
Det er blandt oss en som er både gammel og gråhåret, rikere på dager enn din far.
11 Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
Er Guds trøsteord for lite for dig, og et ord som er talt i saktmodighet til dig?
12 Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
Hvorfor lar du dig rive med av ditt hjerte, og hvorfor gnistrer dine øine? -
13 Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
siden du vender din vrede mot Gud og lar ordene strømme fra din munn.
14 Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
Hvad er et menneske, at han skulde være ren, og en som er født av en kvinne, at han skulde være rettferdig?
15 Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
Endog på sine hellige stoler han ikke, og himlene er ikke rene i hans øine,
16 Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
langt mindre da en vederstyggelig, en fordervet, en mann som drikker urett som vann.
17 Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
Jeg vil kunngjøre dig noget, hør på mig! Hvad jeg har sett, det vil jeg fortelle,
18 Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
det som vise menn forkynner og ikke har dulgt, det som de mottok fra sine fedre,
19 Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
til hvem landet alene var gitt, og blandt hvem ingen fremmed hadde draget igjennem.
20 Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
En ugudelig lever i angst alle sine dager, og få i tall er de år som er gjemt for voldsmannen.
21 Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
Redselstoner lyder i hans ører; midt i freden kommer ødeleggeren over ham.
22 Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
Han tror ikke han skal komme tilbake fra mørket, og han er utsett til å falle for sverdet.
23 Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
Han flakker om efter brød og spør: Hvor er det å finne? Han vet at en mørkets dag står ferdig ved hans side.
24 Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
Nød og trengsel forferder ham; den overvelder ham, lik en stridsrustet konge,
25 Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
fordi han rakte ut sin hånd mot Gud og våget å trosse den Allmektige,
26 Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
stormet frem mot ham med opreist nakke, med sine skjolds tette tak,
27 Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
fordi han dekket sitt ansikt med sin fedme og la fett på sin lend
28 Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
og bodde i ødelagte byer, i hus hvor ingen skulde bo, og som var bestemt til å bli grusdynger.
29 Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
Han blir ikke rik, og hans gods varer ikke ved, og hans grøde luter ikke mot jorden.
30 Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
Han slipper ikke ut av mørket; ildslue skal tørke hans kvister, og han skal komme bort ved hans munns ånde.
31 Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
Ei sette han sin lit til det som forgjengelig er! Da narrer han sig selv, for bare forgjengelighet blir hans vederlag.
32 Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
Før hans dag kommer, blir det opfylt, og hans gren grønnes ikke.
33 Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
Han blir som et vintre som mister sine druer før de er modne, og som et oljetre som feller sine blomster;
34 Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
for den gudløses hus er ufruktbart, og ild fortærer deres telter som lar sig underkjøpe.
35 Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
De undfanger ulykke og føder nød, og deres morsliv fostrer svik.
