Hioba 15
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Allora Elifaz di Teman rispose e disse:
2 Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
“Il savio risponde egli con vana scienza? si gonfia egli il petto di vento?
3 Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
Si difende egli con ciarle inutili e con parole che non giovan nulla?
4 Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
Tu, poi, distruggi il timor di Dio, menomi il rispetto religioso che gli è dovuto.
5 Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
La tua iniquità ti detta le parole, e adoperi il linguaggio degli astuti.
6 Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
Non io, la tua bocca stessa ti condanna; le tue labbra stesse depongono contro a te.
7 Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
Sei tu il primo uomo che nacque? Fosti tu formato prima de’ monti?
8 Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
Hai tu sentito quel che s’è detto nel Consiglio di Dio? Hai tu fatto incetta della sapienza per te solo?
9 Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
Che sai tu che noi non sappiamo? Che conoscenza hai tu che non sia pur nostra?
10 Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
Ci son fra noi degli uomini canuti ed anche de’ vecchi più attempati di tuo padre.
11 Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
Fai tu sì poco caso delle consolazioni di Dio e delle dolci parole che t’abbiam rivolte?
12 Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
Dove ti trascina il cuore, e che voglion dire codeste torve occhiate?
13 Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
Come! tu volgi la tua collera contro Dio, e ti lasci uscir di bocca tali parole?
14 Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
Che è mai l’uomo per esser puro, il nato di donna per esser giusto?
15 Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
Ecco, Iddio non si fida nemmeno de’ suoi santi, i cieli non son puri agli occhi suoi;
16 Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
quanto meno quest’essere abominevole e corrotto, l’uomo, che tracanna l’iniquità come l’acqua!
17 Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
Io voglio ammaestrarti; porgimi ascolto, e ti racconterò quello che ho visto,
18 Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
quello che i Savi hanno riferito senza nulla celare di quel che sapean dai padri,
19 Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
ai quali soli è stato dato il paese; e in mezzo ai quali non è passato lo straniero.
20 Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
L’empio è tormentato tutti i suoi giorni, e pochi son gli anni riservati al prepotente.
21 Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
Sempre ha negli orecchi rumori spaventosi, e in piena pace gli piomba addosso il distruttore.
22 Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
Non ha speranza d’uscir dalle tenebre, e si sente destinato alla spada.
23 Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
Va errando in cerca di pane; dove trovarne? ei sa che a lui dappresso è pronto il giorno tenebroso.
24 Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
La distretta e l’angoscia lo riempion di paura, l’assalgono a guisa di re pronto alla pugna,
25 Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
perché ha steso la mano contro Dio, ha sfidato l’Onnipotente,
26 Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
gli s’è slanciato audacemente contro, sotto il folto de’ suoi scudi convessi.
27 Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
Avea la faccia coperta di grasso, i fianchi carichi di pinguedine;
28 Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
s’era stabilito in città distrutte, in case disabitate, destinate a diventar mucchi di sassi.
29 Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
Ei non s’arricchirà, la sua fortuna non sarà stabile; né le sue possessioni si stenderanno sulla terra.
30 Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
Non potrà liberarsi dalle tenebre, il vento infocato farà seccare i suoi rampolli, e sarà portato via dal soffio della bocca di Dio.
31 Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
Non confidi nella vanità; è un’illusione; poiché avrà la vanità per ricompensa.
32 Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
La sua fine verrà prima del tempo, e i suoi rami non rinverdiranno più.
33 Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
Sarà come vigna da cui si strappi l’uva ancor acerba, come l’ulivo da cui si scuota il fiore;
34 Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
poiché sterile è la famiglia del profano, e il fuoco divora le tende ov’entrano presenti.
35 Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
L’empio concepisce malizia, e partorisce rovina; ei si prepara in seno il disinganno”.
