Hioba 15
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Da antwortete Eliphas, der Temaniter, und sprach:
2 Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
Soll ein Weiser mit windigem Wissen antworten und seinen Leib mit Ostwind füllen?
3 Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
Zurechtweisung mit Worten nützt nichts, und mit Reden richtet man nichts aus.
4 Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
Doch du hebst die Gottesfurcht auf und schwächst die Andacht vor Gott.
5 Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
Denn deine Missetat lehrt deinen Mund, und du wählst die Sprache der Schlauen.
6 Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
Dein eigener Mund soll dich verurteilen und nicht ich, deine Lippen sollen zeugen wider dich!
7 Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
Bist du der Erstgeborene der Menschen, und warest du vor den Hügeln da?
8 Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
Hast du Gottes Rat belauscht und alle Weisheit aufgesogen?
9 Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
Was weißt du, das wir nicht wüßten? Verstehst du mehr als wir?
10 Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
Ergraute Häupter sind auch unter uns, Greise, die älter sind als dein Vater!
11 Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
Sind dir zu gering die Tröstungen Gottes, der so sanft mit dir geredet hat?
12 Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
Was hat dir die Besinnung geraubt, und wie übermütig wirst du,
13 Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
daß du deinen Zorn gegen Gott auslässest und solche Worte ausstößt aus deinem Mund?
14 Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
Wie kann der Sterbliche denn rein, der vom Weibe Geborene gerecht sein?
15 Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
Siehe, seinen Heiligen traut er nicht, die Himmel sind nicht rein vor ihm.
16 Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
Wie sollte es denn der Abscheuliche, der Verdorbene, der Mensch sein, der Unrecht wie Wasser säuft?
17 Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
Ich will dich unterweisen, höre mir zu, und was ich gesehen habe, will ich dir erzählen;
18 Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
was Weise verkündigten und nicht verhehlt haben von ihren Vätern her,
19 Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
als noch ihnen allein das Land gehörte und noch kein Fremder zu ihnen herübergekommen war:
20 Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
Der Gottlose quält sich sein Leben lang, all die Jahre, die dem Tyrannen bestimmt sind;
21 Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
ein Schreckensgetön ist in seinen Ohren, und der Verderber überfällt ihn in seinem Glück.
22 Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
Er soll nicht glauben, daß er aus der Finsternis wiederkehren wird; ausersehen ist er für das Schwert!
23 Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
Er irrt umher nach Brot: wo [findet er es]? Er weiß, daß ein finsterer Tag ihm nahe bevorsteht.
24 Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
Not und Bedrängnis überfallen ihn, sie überwältigen ihn, wie ein König, der zum Streit gerüstet ist.
25 Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
Denn er hat seine Hand gegen Gott ausgestreckt und sich gegen den Allmächtigen aufgelehnt;
26 Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
er ist gegen ihn angelaufen mit erhobenem Haupt, unter dem dicken Buckel seiner Schilde;
27 Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
sein Angesicht bedeckte sich mit Fett, und Schmer umhüllte seine Lenden;
28 Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
er schlug seine Wohnung in zerstörten Städten auf, in Häusern, die unbewohnt bleiben sollten, zu Trümmerhaufen bestimmt.
29 Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
Er wird nicht reich, sein Vermögen hat keinen Bestand, und sein Besitz breitet sich nicht aus im Land.
30 Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
Der Finsternis entgeht er nicht, die Flamme versengt seine Sprößlinge, vor dem Hauch Seines Mundes flieht er dahin.
31 Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
Er verlasse sich nicht auf Lügen, er ist betrogen; und Betrug wird seine Vergeltung sein.
32 Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
Ehe sein Tag kommt, ist sie reif; sein Zweig grünt nicht mehr.
33 Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
Wie ein Weinstock, der seine Herlinge abstößt, und wie ein Ölbaum [ist er], der seine Blüten abwirft.
34 Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
Denn die Rotte der Ruchlosen ist unfruchtbar, und Feuer frißt die Zelte der Bestechung.
35 Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
Mit Mühsal schwanger, gebären sie Eitles, und ihr Schoß bereitet Enttäuschung.
