< Hioba 15 >

1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Eliphaz de Têmân prit la parole et dit:
2 Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
Est-il digne du sage de mettre en avant des raisons futiles, de gonfler son sein de vent?
3 Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
d’employer des arguments sans valeur et des paroles qui ne servent de rien?
4 Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
Tu en viens à saper la piété, à supprimer les prières au Tout-Puissant!
5 Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
C’Est ton iniquité qui inspire ta bouche, et ainsi tu adoptes le langage de la mauvaise foi.
6 Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
C’Est ta bouche qui te condamne, et non moi; tes propres lèvres témoignent contre toi.
7 Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
Es-tu donc, par ta naissance, le premier des hommes? As-tu vu le jour avant les collines?
8 Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
As-tu entendu ce qui se dit dans le conseil de Dieu? As-tu confisqué à ton profit la sagesse?
9 Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
Que sais-tu que nous ne sachions? Que comprends-tu qui nous échappe?
10 Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
Parmi nous aussi il est des gens vénérables par l’âge, des vieillards plus riches de jours que ton père.
11 Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
Comptes-tu pour rien les consolations de Dieu et la parole qui t’a été dite en douceur?
12 Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
Pourquoi te laisser emporter par ton cœur? Pourquoi rouler ainsi tes yeux?
13 Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
Pourquoi tourner ta mauvaise humeur contre Dieu et laisser échapper de tels discours de ta bouche?
14 Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
Qu’est-ce donc que l’homme pour se prétendre pur et l’enfant de la femme pour se dire juste?
15 Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
Quoi! Même en ses saints il n’a pas confiance, et les cieux ne sont pas sans tache à ses yeux!
16 Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
Que sera-ce de cet être méprisable et corrompu, de l’homme qui boit l’iniquité comme l’eau?
17 Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
Je veux t’instruire, écoute-moi; je veux t’exposer ce que j’ai vu;
18 Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
ce que racontent les sages, sans rien dissimuler, comme une tradition de leurs pères,
19 Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
qui furent, seuls, maîtres de ce pays et auxquels nul étranger ne s’est mêlé:
20 Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
"Les tourments remplissent toute la vie du méchant, tout le cours des années mesurées au tyran.
21 Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
Ses oreilles ne cessent d’entendre un bruit terrifiant; en pleine paix, il se voit assaillir par le dévastateur.
22 Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
Il renonce à l’espoir d’échapper aux ténèbres, il se sait prédestiné au glaive.
23 Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
Il erre ça et là pour chercher du pain: il a conscience que des jours sombres se préparent pour lui.
24 Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
La détresse et l’angoisse le jettent dans l’épouvante; elles l’étreignent comme un roi qui monte à l’assaut.
25 Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
C’Est qu’il a dirigé sa main contre Dieu, il s’est élevé contre le Tout-Puissant.
26 Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
C’Est qu’il lui a couru sus, le cou tendu, couvert de toute l’épaisseur de ses boucliers bombés.
27 Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
C’Est qu’il a le visage épaissi par la graisse et le dos arrondi par l’embonpoint.
28 Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
Aussi se fixe-t-il dans des villes en ruines, dans des maisons qui ne sont pas habitables, étant destinées à se changer en décombres.
29 Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
Il ne s’enrichira pas, sa fortune ne subsistera point; tel un arbre sans fruits il n’inclinera pas à terre le sommet de ses branches.
30 Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
Il ne sortira plus des ténèbres; ses rejetons seront consumés par le feu; il disparaîtra comme par un souffle de Dieu.
31 Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
Qu’il n’espère rien de la fraude! II a fait fausse route. La déception sera son salaire.
32 Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
Sa carrière sera achevée avant le temps, et son toit de feuillage ne reverdira plus.
33 Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
Tel qu’une vigne, il sera dépouillé de ses jeunes grappes; tel qu’un olivier, il jettera ses fleurs.
34 Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
Car la bande des pervers est condamnée à la stérilité; le feu dévore les tentes où s’entassent les dons de la corruption.
35 Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
Ils conçoivent le mal, ils enfantent le malheur. Leur sein couve la perfidie.

< Hioba 15 >