Hioba 15
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Sitten teemanilainen Elifas lausui ja sanoi:
2 Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
"Vastaako viisas tuulta pieksämällä, täyttääkö hän rintansa itätuulella?
3 Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
Puolustautuuko hän puheella, joka ei auta, ja sanoilla, joista ei ole hyötyä?
4 Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
Itse jumalanpelonkin sinä teet tyhjäksi ja rikot hartauden Jumalaa rukoilevilta.
5 Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
Sillä sinun pahuutesi panee sanat suuhusi, ja sinä valitset viekasten kielen.
6 Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
Oma suusi julistaa sinut syylliseksi, enkä minä; omat huulesi todistavat sinua vastaan.
7 Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
Sinäkö synnyit ihmisistä ensimmäisenä, luotiinko sinut ennenkuin kukkulat?
8 Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
Oletko sinä kuulijana Jumalan neuvottelussa ja anastatko viisauden itsellesi?
9 Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
Mitä sinä tiedät, jota me emme tietäisi? Mitä sinä ymmärrät, jota me emme tuntisi?
10 Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
Onpa meidänkin joukossamme harmaapää ja vanhus, isääsi iällisempi.
11 Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
Vähäksytkö Jumalan lohdutuksia ja sanaa, joka sinua piteli hellävaroin?
12 Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
Miksi sydämesi tempaa sinut mukaansa, miksi pyörivät silmäsi,
13 Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
niin että käännät kiukkusi Jumalaa vastaan ja syydät suustasi sanoja?
14 Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
Kuinka voisi ihminen olla puhdas, kuinka vaimosta syntynyt olla vanhurskas!
15 Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
Katso, pyhiinsäkään hän ei luota, eivät taivaatkaan ole puhtaat hänen silmissänsä,
16 Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
saati sitten ihminen, inhottava ja kelvoton, joka juo vääryyttä niinkuin vettä.
17 Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
Minä julistan sinulle, kuule minua, minä kerron, mitä olen nähnyt,
18 Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
mitä viisaat ilmoittavat, salaamatta, mitä olivat isiltänsä saaneet,
19 Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
niiltä, joille yksin maa oli annettuna ja joiden seassa ei muukalainen liikkunut:
20 Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
'Jumalattomalla on tuska koko elämänsä ajan, ne vähät vuodet, jotka väkivaltaiselle on määrätty.
21 Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
Kauhun äänet kuuluvat hänen korvissansa, keskellä rauhaakin hänet yllättää hävittäjä.
22 Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
Ei usko hän pääsevänsä pimeydestä, ja hän on miekalle määrätty.
23 Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
Hän harhailee leivän haussa: missä sitä on? Hän tuntee, että hänen vierellään on valmiina pimeyden päivä.
24 Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
Tuska ja ahdistus kauhistuttavat häntä, masentavat hänet niinkuin kuningas valmiina hyökkäykseen.
25 Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
Koska hän ojensi kätensä Jumalaa vastaan ja pöyhkeili Kaikkivaltiasta vastaan,
26 Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
ryntäsi häntä vastaan niska jäykkänä, taajain kilvenkupurainsa suojassa;
27 Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
koska hän kasvatti ihraa kasvoihinsa ja teki lanteensa lihaviksi,
28 Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
asui hävitetyissä kaupungeissa, taloissa, joissa ei ollut lupa asua,
29 Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
jotka olivat määrätyt jäämään raunioiksi, sentähden hän ei rikastu, eikä hänen omaisuutensa ole pysyväistä, eikä hänen viljansa notkistu maata kohden.
30 Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
Ei hän pääse pimeydestä; tulen liekki kuivuttaa hänen vesansa, ja hän hukkuu hänen suunsa henkäyksestä.
31 Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
Älköön hän turvatko turhuuteen-hän pettyy; sillä hänen voittonsa on oleva turhuus.
32 Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
Mitta täyttyy ennen aikojaan, eikä hänen lehvänsä vihannoi.
33 Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
Hän on niinkuin viinipuu, joka pudottaa raakaleensa, niinkuin öljypuu, joka varistaa kukkansa.
34 Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
Sillä jumalattoman joukkio on hedelmätön, ja tuli kuluttaa lahjustenottajan majat.
35 Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
He kantavat tuhoa ja synnyttävät turmiota, ja heidän kohtunsa valmistaa petosta.'"
