Hioba 15
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Da svarede Elifas, Themaniten, og sagde:
2 Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
Skal en viis svare med Kundskab, som kun er Vejr, og fylde sin Bug med Blæst,
3 Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
idet han fører Bevis med Ord, som ikke gavne, og med Taler, som intet baade!
4 Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
Ja, du tilintetgør Gudsfrygt og svækker Bønnen for Guds Ansigt.
5 Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
Thi din egen Mund beviser din Misgerning, og du vælger de træskes Tunge.
6 Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
Din egen Mund dømmer dig skyldig og ikke jeg, og dine Læber vidne imod dig.
7 Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
Mon du er født som det første Menneske var, og er du avlet førend Højene?
8 Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
Mon du har hørt til i Guds hemmelige Raad og har revet Visdommen til dig?
9 Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
Hvad ved du, som vi ikke vide? hvad forstaar du, og det skulde ikke være os bekendt?
10 Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
Der er baade graahærdede og bedagede iblandt os, Mænd, som have levet længere end din Fader.
11 Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
Er Guds Trøst dig for ringe og det Ord, som han i Mildhed har talt med dig?
12 Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
Hvorfor betager dit Hjerte dig, og hvorfor blinke dine Øjne?
13 Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
Thi du vender din Harme imod Gud, og du har ladet Taler udfare af din Mund.
14 Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
Hvad er et Menneske, at det skulde være rent? eller at den skulde være retfærdig, som er født af en Kvinde?
15 Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
Se, han tror ikke sine hellige, og Himlene ere ikke rene for hans Øjne:
16 Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
Hvor meget mindre den, som er vederstyggelig og fordærvet, den Mand, der drikker Uretfærdighed som Vand?
17 Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
Jeg vil kundgøre dig det, hør mig; og hvad jeg har set, vil jeg fortælle:
18 Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
Hvad de vise have forkyndt, og hvad de ikke have dulgt som en Arv fra deres Fædre,
19 Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
dem alene blev Landet givet, og ingen fremmed trængte ind iblandt dem.
20 Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
Den ugudelige bæver alle sine Dage, og faa Aar i Tallet ere henlagte til en Voldsmand.
21 Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
Rædsler lyde for hans Øren; midt i Freden kommer en Ødelægger over ham.
22 Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
Han kan ikke tro paa, at han vil komme tilbage fra Mørket, og han er udset til at omkomme ved Sværdet.
23 Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
Han vanker hid og did efter Brødet og siger: Hvor er det? han ved, at Mørkheds Dag er bestemt, ja er ved hans Side.
24 Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
Angest og Nød forfærde ham, det overvælder ham, som var det en Konge, der er rede til Striden;
25 Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
thi han har udrakt sin Haand imod Gud og har vældig sat sig op imod den Almægtige;
26 Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
han løb med oprakt Hals imod ham under sine Skjoldes tætte Tag;
27 Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
thi han har lagt Fedt paa sit Ansigt og lagt sig ud over sin Lænd med Fedme,
28 Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
og han boede i Stæder, som vare ødelagte, i Huse, som man ikke bor i, som ere bestemte til Grushobe.
29 Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
Han skal ikke blive rig, og hans Formue skal ikke bestaa; og hvad de have erhvervet, skal ikke udbredes i Landet.
30 Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
Han skal ikke komme bort fra Mørket, en Lue skal tørre hans Kvist; men han skal komme bort ved hans Munds Aande.
31 Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
Han skal ikke forlade sig paa Forfængelighed, han skuffer sig; thi Forfængelighed skal vorde ham Betaling.
32 Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
Før hans Dag kommer, skal det opfyldes, og hans Gren skal ikke grønnes.
33 Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
Som Vintræet skal han afryste sine sure Druer og som Olietræet kaste sit Blomster.
34 Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
Thi den vanhelliges Forsamling skal blive øde, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte.
35 Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
De undfange Uret og føde Udaad, og deres Inderste bereder Svig.
