Hioba 14
1 Człowiek, urodzony przez kobietę, ma dni niewiele i ma pełno kłopotów;
For a mortal born of a woman [is] short lived, and full of wrath.
2 Wyrasta jak kwiat i zostaje podcięty, znika jak cień i się nie ostaje.
Or he falls like a flower that has bloomed; and he departs like a shadow, and can’t continue.
3 A jednak na takiego otwierasz swoje oczy i wzywasz mnie przed siebie na sąd.
Hast you not taken account even of him, and caused him to enter into judgment before you?
4 Któż może wydobyć czystego z nieczystego? Ani jeden.
For who shall be pure from uncleanness? not even one;
5 Gdyż jego dni są ustalone, liczba jego miesięcy jest u ciebie; wyznaczyłeś mu kres, którego nie może przekroczyć.
if even his life should be [but] one day upon the earth: and his months are numbered by him: you have appointed [him] for a time, and he shall by no means exceed [it].
6 Odstąp od niego, aby odpoczął, aż zakończy swój dzień jak najemnik.
Depart from him, that he may be quiet, and take pleasure in his life, [though] as a hireling.
7 [Dla] drzewa bowiem jest nadzieja, choć je wytną, że znowu odrośnie, że jego latorośl nie ustanie.
For there is hope for a tree, even if it should be cut down, [that] it shall blossom again, and its branch shall not fail.
8 Choć jego korzeń zestarzeje się w ziemi i jego pień umrze w prochu;
For though its root should grow old in the earth, and its stem die in the rock;
9 [To jednak] gdy poczuje wodę, odrasta i rozpuszcza gałęzie jak sadzonka.
it will blossom from the scent of water, and will produce a crop, as one newly planted.
10 Ale człowiek umiera i marnieje; a gdy oddaje ducha, gdzie on jest?
But a man that has died is utterly gone; and when a mortal has fallen, he is no more.
11 Jak ubywa wód z morza i rzeka opada, i wysycha;
For the sea wastes in [length of] time, and a river fails and is dried up.
12 Tak jest z człowiekiem, gdy się położy i już nie wstanie; dopóki niebiosa będą trwać, nie ocknie się ani nie będzie obudzony ze swego snu.
And man that has lain down [in death] shall certainly not rise again till the heaven be dissolved, and they shall not awake from their sleep.
13 Obyś mnie w grobie ukrył i schował, aż twój gniew się uciszy, wyznaczył mi czas i wspomniał na mnie. (Sheol h7585)
For oh that you had kept me in the grave, and had hidden me until your wrath should cease, and you should set me a time in which you would remember me! (Sheol h7585)
14 Gdy człowiek umrze, czy [znowu] ożyje? Przez wszystkie dni wyznaczonego mi czasu będę czekał, aż nadejdzie moja zmiana.
For if a man should die, shall he live [again], having accomplished the days of his life? I will wait till I exist again?
15 Zawołasz, a ja ci odpowiem; zatęsknisz za dziełem swoich rąk.
Then shall you call, and I will listen to you: but do not you reject the work of your hands.
16 Teraz jednak liczysz moje kroki. Czy nie zważasz na mój grzech?
But you have numbered my devices: and not one of my sins shall escape you?
17 Mój występek jest zapieczętowany w woreczku, gromadzisz moje nieprawości.
An you have sealed up my transgressions in a bag, and marked if I have been guilty of any transgression unawares.
18 Doprawdy, góra pada i rozsypuje się, i skała przesuwa się ze swego miejsca.
And verily a mountain falling will utterly be destroyed, and a rock shall be worn out of its place.
19 Wody wydrążają kamienie, ulewa podrywa to, co wyrośnie z prochu ziemi, a ty nadzieję człowieka obracasz wniwecz.
The waters wear the stones, and waters falling headlong [overflow] a heap of the earth: and you destroy the hope of man.
20 Stale pokonujesz go, a on odchodzi; zmieniasz jego oblicze i odprawiasz go.
You drive him to an end, and he is gone: you set your face against him, and send him away;
21 Jego synowie darzeni są szacunkiem, lecz on o tym nie wie; żyją w pogardzie, lecz na to nie zważa.
and though his children be multiplied, he knows [it] not; and if they be few, he is not aware.
22 Ale jego własne ciało odczuwa ból, a jego dusza w nim płacze.
But his flesh is in pain, and his soul mourns.
