Hioba 14
1 Człowiek, urodzony przez kobietę, ma dni niewiele i ma pełno kłopotów;
Qadından doğulan insanın ömrü azdır, Həyatı sıxıntı ilə doludur.
2 Wyrasta jak kwiat i zostaje podcięty, znika jak cień i się nie ostaje.
Çiçək kimi açar, solar, Kölgə kimi keçib-gedər.
3 A jednak na takiego otwierasz swoje oczy i wzywasz mnie przed siebie na sąd.
Gözlərini beləsinəmi dikirsən? Mühakimə etmək üçünmü məni hüzuruna gətirirsən?
4 Któż może wydobyć czystego z nieczystego? Ani jeden.
Kim çirkab içindən təmiz bir şey tapar? Heç kim!
5 Gdyż jego dni są ustalone, liczba jego miesięcy jest u ciebie; wyznaczyłeś mu kres, którego nie może przekroczyć.
İnsana ömür günləri müəyyən edilib, Aylarının sayını Sən bilirsən, Ömrü üçün müəyyən hədd qoymusan, Bu həddi keçən yoxdur.
6 Odstąp od niego, aby odpoczął, aż zakończy swój dzień jak najemnik.
Sən ondan gücünü çək, İş gününü bitirən zəhmətkeş kimi Bir az dincəlsin.
7 [Dla] drzewa bowiem jest nadzieja, choć je wytną, że znowu odrośnie, że jego latorośl nie ustanie.
Bir ağac üçün ümid var, Kəsilsə belə, yenə pöhrəsini verər, Şaxələri əskilməz.
8 Choć jego korzeń zestarzeje się w ziemi i jego pień umrze w prochu;
Kökü yerdə qocalsa da, Kötüyü torpaqda məhv olsa da,
9 [To jednak] gdy poczuje wodę, odrasta i rozpuszcza gałęzie jak sadzonka.
Suyun iyini duyanda çiçəklənər, Cavan ağac kimi şaxələnər.
10 Ale człowiek umiera i marnieje; a gdy oddaje ducha, gdzie on jest?
Amma insan ölər, dəfn olunar, Son nəfəsini verər, yox olar.
11 Jak ubywa wód z morza i rzeka opada, i wysycha;
Dəniz suları çəkilib getdiyi kimi, Çaylar azalıb quruduğu kimi
12 Tak jest z człowiekiem, gdy się położy i już nie wstanie; dopóki niebiosa będą trwać, nie ocknie się ani nie będzie obudzony ze swego snu.
İnsan da yatar, bir daha qalxmaz, Göylər yox olanadək oyadılmaz, Yuxularından ayılmaz.
13 Obyś mnie w grobie ukrył i schował, aż twój gniew się uciszy, wyznaczył mi czas i wspomniał na mnie. (Sheol h7585)
Kaş ki məni ölülər diyarında gizlədəydin, Qəzəbin keçənədək saxlayaydın, Mənə möhlət verəydin, Sonra məni yada salaydın. (Sheol h7585)
14 Gdy człowiek umrze, czy [znowu] ożyje? Przez wszystkie dni wyznaczonego mi czasu będę czekał, aż nadejdzie moja zmiana.
İnsan ölsə, dirilərmi? Növbəm çatanacan Bu əzabdan qurtulmaq üçün hər gün gözləyəcəyəm.
15 Zawołasz, a ja ci odpowiem; zatęsknisz za dziełem swoich rąk.
Sən çağıranda cavab verəcəyəm, Əllərinin bu işinin həsrətini çəkəcəksən.
16 Teraz jednak liczysz moje kroki. Czy nie zważasz na mój grzech?
O zaman addımlarımı sayacaqsan, Günahımı nəzərə almayacaqsan.
17 Mój występek jest zapieczętowany w woreczku, gromadzisz moje nieprawości.
Üsyankarlığım torbada möhürlənəcək, Günahımın üstünü örtəcəksən.
18 Doprawdy, góra pada i rozsypuje się, i skała przesuwa się ze swego miejsca.
Amma dağın uçub dağılması kimi, Qayanın yerindən qopması kimi,
19 Wody wydrążają kamienie, ulewa podrywa to, co wyrośnie z prochu ziemi, a ty nadzieję człowieka obracasz wniwecz.
Su daşları yuvarladığı kimi, Sellər torpağı yuyub apardığı kimi Sən də insanın ümidini yox edirsən.
20 Stale pokonujesz go, a on odchodzi; zmieniasz jego oblicze i odprawiasz go.
Onu əbədi məğlub edirsən, o köçüb gedir. Görkəmini dəyişdirib yola salırsan.
21 Jego synowie darzeni są szacunkiem, lecz on o tym nie wie; żyją w pogardzie, lecz na to nie zważa.
Övladları şərəflənəndə də onun xəbəri olmaz, Düşkün hala düşəndə də heç nəyi başa düşməz.
22 Ale jego własne ciało odczuwa ból, a jego dusza w nim płacze.
Hamı öz canının ağrısını duyur, Yalnız özü üçün yas tutur».
