Hioba 13

1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

Si, allt detta hafver mitt öga sett, och mitt öra hört, och hafver det förstått.

2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

Det I veten, det vet jag ock, och är intet ringare än I;

3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

Dock vill jag tala om den Allsmägtiga, och hafver vilja till att träta med Gud.

4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

Ty I uttyden det falskeliga, och ären alle onyttige läkare.

5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

Ack! att I kunden tiga, så vorden I vise.

6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

Hörer dock mitt straff, och akter på sakena, der jag talar om.

7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

Viljen I försvara Gud med orätt; och för honom bruka svek?

8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

Viljen I anse hans person? Viljen I gifva eder i försvar för Gud?

9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

Skall det ock blifva eder väl gångandes, då han skall döma eder? Menen I, att I skolen gäcka honom, såsom man gäckar ena mennisko?

10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

Han varder eder straffandes, om I hemliga ansen personen.

11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

Månn han icke förskräcka eder, när han kommer fram? Och hans fruktan varder fallandes öfver eder.

12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

Edor åminnelse varder liknad vid asko, och edra rygger skola vara såsom en lerhop.

13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

Tiger för mig, att jag må tala; det skall icke fela för mig.

14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

Hvi skall jag bita mitt kött med mina tänder, och sätta mina själ i mina händer?

15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

Si, han varder mig dock dräpandes, och jag kan icke afbidat; dock vill jag straffa mina vägar för honom.

16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

Han blifver ju min helsa; ty ingen skrymtare kommer för honom.

17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

Hörer mitt tal, och min uttydelse för edor öron.

18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

Si, jag hafver allaredo sagt domen af; jag vet, att jag varder rättfärdig.

19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

Ho är den som vill gå till rätta med mig? Men nu måste jag tiga, och förgås.

20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

Tveggehanda gör mig icke; så vill jag icke gömma mig bort för dig.

21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

Låt dina hand vara långt ifrå mig, och din förskräckelse förskräcke mig icke.

22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

Kalla mig, och jag vill svara dig; eller jag vill tala, och svara du mig.

23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

Huru många äro mina missgerningar och synder? Låt mig få veta min öfverträdelse och synder.

24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

Hvi fördöljer du ditt ansigte, och håller mig för din fienda?

25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

Vill du så hård vara emot ett flygande löf; och förfölja ett torrt halmstrå?

26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

Ty du tillskrifver mig bedröfvelse, och vill förderfva mig för mins ungdoms synders skull.

27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

Du hafver satt min fot i en stock, och gifver akt på alla mina stigar, och ser på all min fotspår;

28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.

Jag, som dock förgås som ett ruttet as, och som ett kläde, det ätet varder af mal.