Hioba 13
1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
“He aquí que mi ojo ha visto todo esto. Mi oído lo ha escuchado y comprendido.
2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
Lo que tú sabes, yo también lo sé. No soy inferior a ti.
3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
“Seguramente hablaré con el Todopoderoso. Deseo razonar con Dios.
4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
Pero ustedes son forjadores de mentiras. Todos ustedes son médicos sin valor.
5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
¡Oh, que te calles por completo! Entonces serías sabio.
6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
Escucha ahora mi razonamiento. Escucha las súplicas de mis labios.
7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
¿Hablarás injustamente por Dios, y hablar con engaño por él?
8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
¿Mostrarás parcialidad hacia él? ¿Contenderás por Dios?
9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
¿Es bueno que te busque? O como se engaña a un hombre, ¿lo engañarás tú?
10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
Seguramente te reprenderá si secretamente muestra parcialidad.
11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
Su majestad no te hará temer y que su temor caiga sobre ti?
12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
Tus dichos memorables son proverbios de ceniza. Sus defensas son defensas de arcilla.
13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
“¡Cállate! Dejadme en paz, para que pueda hablar. Que venga sobre mí lo que quiera.
14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
¿Por qué debo tomar mi carne entre los dientes, ¿y poner mi vida en mi mano?
15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
He aquí que él me matará. No tengo ninguna esperanza. Sin embargo, mantendré mis caminos ante él.
16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
Esta también será mi salvación, que un hombre sin Dios no se presentará ante él.
17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
Escucha atentamente mi discurso. Que mi declaración esté en tus oídos.
18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
Mira ahora, he puesto mi causa en orden. Sé que soy justo.
19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
¿Quién es el que va a contender conmigo? Porque entonces callaría y dejaría el espíritu.
20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
“Sólo no me hagas dos cosas, entonces no me esconderé de tu rostro:
21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
retira tu mano lejos de mí, y no dejes que tu terror me haga temer.
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
Entonces llama, y yo responderé, o déjame hablar, y tú me respondes.
23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
¿Cuántas son mis iniquidades y pecados? Hazme conocer mi desobediencia y mi pecado.
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
¿Por qué ocultas tu rostro? ¿y me consideras tu enemigo?
25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
¿Acosarías a una hoja manejada? ¿Perseguirás el rastrojo seco?
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
Porque escribes cosas amargas contra mí, y hazme heredar las iniquidades de mi juventud.
27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
También pusiste mis pies en el cepo, y marca todos mis caminos. Me has atado a las plantas de los pies,
28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
aunque me estoy descomponiendo como una cosa podrida, como una prenda apolillada.
