Hioba 13
1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
Вот, все это видело око мое, слышало ухо мое и заметило для себя.
2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
Сколько знаете вы, знаю и я: не ниже я вас.
3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
Но я к Вседержителю хотел бы говорить и желал бы состязаться с Богом.
4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
А вы сплетчики лжи; все вы бесполезные врачи.
5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
О, если бы вы только молчали! это было бы вменено вам в мудрость.
6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
Выслушайте же рассуждения мои и вникните в возражение уст моих.
7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
Надлежало ли вам ради Бога говорить неправду и для Него говорить ложь?
8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
Надлежало ли вам быть лицеприятными к Нему и за Бога так препираться?
9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
Хорошо ли будет, когда Он испытает вас? Обманете ли Его, как обманывают человека?
10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
Строго накажет Он вас, хотя вы и скрытно лицемерите.
11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
Неужели величие Его не устрашает вас, и страх Его не нападает на вас?
12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
Напоминания ваши подобны пеплу; оплоты ваши - оплоты глиняные.
13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
Замолчите предо мною, и я буду говорить, что бы ни постигло меня.
14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
Для чего мне терзать тело мое зубами моими и душу мою полагать в руку мою?
15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
Вот, Он убивает меня, но я буду надеяться; я желал бы только отстоять пути мои пред лицом Его!
16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
И это уже в оправдание мне, потому что лицемер не пойдет пред лице Его!
17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
Выслушайте внимательно слово мое и объяснение мое ушами вашими.
18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
Вот, я завел судебное дело: знаю, что буду прав.
19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
Кто в состоянии оспорить меня? Ибо я скоро умолкну и испущу дух.
20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
Двух только вещей не делай со мною, и тогда я не буду укрываться от лица Твоего:
21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
удали от меня руку Твою, и ужас Твой да не потрясает меня.
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
Тогда зови, и я буду отвечать, или буду говорить я, а Ты отвечай мне.
23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
Сколько у меня пороков и грехов? покажи мне беззаконие мое и грех мой.
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
Для чего скрываешь лице Твое и считаешь меня врагом Тебе?
25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
Не сорванный ли листок Ты сокрушаешь и не сухую ли соломинку преследуешь?
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
Ибо Ты пишешь на меня горькое и вменяешь мне грехи юности моей,
27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
и ставишь в колоду ноги мои и подстерегаешь все стези мои, - гонишься по следам ног моих.
28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
А он, как гниль, распадается, как одежда, изъеденная молью.
