Hioba 13
1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
Eis que tudo isto viram os meus olhos, e os meus ouvidos o ouviram e entenderam.
2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
Como vós o sabeis, o sei eu tambem; não vos sou inferior.
3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
Mas eu fallarei ao Todo-poderoso, e quero defender-me para com Deus.
4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
Vós porém sois inventores de mentiras, e vós todos medicos que não valem nada.
5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
Oxalá vos calasseis de todo! que isso seria a vossa sabedoria.
6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
Ouvi agora a minha defeza, e escutae os argumentos dos meus labios.
7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
Porventura por Deus fallareis perversidade? e por elle fallareis engano?
8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
Ou fareis acceitação da sua pessoa? ou contendereis por Deus?
9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
Ser-vos-hia bom, se elle vos esquadrinhasse? ou zombareis d'elle, como se zomba d'algum homem?
10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
Certamente vos reprehenderá, se em occulto fizerdes acceitação de pessoas.
11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
Porventura não vos espantará a sua alteza? e não cairá sobre vós o seu temor?
12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
As vossas memorias são como a cinza: as vossas alturas como alturas de lodo.
13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
Calae-vos perante mim, e fallarei eu, e que fique alliviado algum tanto.
14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
Por que razão tomo eu a minha carne com os meus dentes, e ponho a minha vida na minha mão?
15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
Ainda que me matasse, n'elle esperarei; comtudo os meus caminhos defenderei diante d'elle.
16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
Tambem elle será a salvação minha: porém o hypocrita não virá perante o seu rosto
17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
Ouvi com attenção as minhas razões, e com os vossos ouvidos a minha declaração.
18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
Eis que já tenho ordenado a minha causa, e sei que serei achado justo.
19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
Quem é o que contenderá comigo? se eu agora me calasse, daria o espirito.
20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
Duas coisas sómente não faças para comigo; então me não esconderei do teu rosto:
21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
Desvia a tua mão para longe, de sobre mim, e não me espante o teu terror.
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
Chama, pois, e eu responderei; ou eu fallarei, e tu responde-me.
23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
Quantas culpas e peccados tenho eu? notifica-me a minha transgressão e o meu peccado.
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
Porque escondes o teu rosto, e me tens por teu inimigo?
25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
Porventura quebrantarás a folha arrebatada do vento? e perseguirás o restolho secco?
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
Porque escreves contra mim amarguras e me fazes herdar as culpas da minha mocidade?
27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
Tambem pões no tronco os meus pés, e observas todos os meus caminhos, e marcas as solas dos meus pés.
28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
Envelhecendo-se entretanto elle com a podridão, e como o vestido, ao qual roe a traça.
