< Hioba 13 >
1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
Ímé, mindezeket látta az én szemem, hallotta az én fülem és megértette.
2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
A mint ti tudjátok, úgy tudom én is, és nem vagyok alábbvaló nálatok.
3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
Azonban én a Mindenhatóval akarok szólani; Isten előtt kivánom védeni ügyemet.
4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
Mert ti hazugságnak mesterei vagytok, és mindnyájan haszontalan orvosok.
5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
Vajha legalább mélyen hallgatnátok, az még bölcseségtekre lenne.
6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
Halljátok meg, kérlek, az én feddőzésemet, és figyeljetek az én számnak pörlekedéseire.
7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
Az Isten kedvéért szóltok-é hamisságot, és ő érette szóltok-é csalárdságot?
8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
Az ő személyére néztek-é, ha Isten mellett tusakodtok?
9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
Jó lesz-é az, ha egészen kiismer benneteket, avagy megcsalhatjátok-é őt, a mint megcsalható az ember?
10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
Keményen megbüntet, ha titkon vagytok is személyválogatók.
11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
Az ő fensége nem rettent-é meg titeket, a tőle való félelem nem száll-é rátok?
12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
A ti emlékezéseitek hamuba írott példabeszédek, a ti menedékváraitok sárvárak.
13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
Hallgassatok, ne bántsatok: hadd szóljak én, akármi essék is rajtam.
14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
Miért szaggatnám fogaimmal testemet, és miért szorítanám markomba lelkemet?
15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
Ímé, megöl engem! Nem reménylem; hiszen csak utaimat akarom védeni előtte!
16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
Sőt az lesz nékem segítségül, hogy képmutató nem juthat elébe.
17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
Hallgassátok meg figyelmetesen az én beszédemet, vegyétek füleitekbe az én mondásomat.
18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
Ímé, előterjesztem ügyemet, tudom, hogy nékem lesz igazam.
19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
Ki az, a ki perelhetne velem? Ha most hallgatnom kellene, úgy kimulnék.
20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
Csak kettőt ne cselekedj velem, szined elől akkor nem rejtőzöm el.
21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
Vedd le rólam kezedet, és a te rettentésed ne rettentsen engem.
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
Azután szólíts és én felelek, avagy én szólok hozzád és te válaszolj.
23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
Mennyi bűnöm és vétkem van nékem? Gonoszságomat és vétkemet add tudtomra!
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
Mért rejted el arczodat, és tartasz engemet ellenségedül?
25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
A letépett falevelet rettegteted-é, és a száraz pozdorját üldözöd-é?
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
Hogy ily sok keserűséget szabtál reám, és az én ifjúságomnak vétkét örökölteted velem?!
27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
Hogy békóba teszed lábaimat, vigyázol minden én utamra, és vizsgálod lábomnak nyomait?
28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
Az pedig elsenyved, mint a redves fa, mint ruha, a melyet moly emészt.