Hioba 13
1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
»Seht, dies alles hat mein Auge gesehen, hat mein Ohr gehört und es sich gemerkt.
2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
Soviel ihr wißt, weiß ich auch: ich stehe hinter euch nicht zurück.
3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
Doch ich will zum Allmächtigen reden und trage Verlangen, mich mit Gott auseinanderzusetzen.
4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
Ihr dagegen seid nur Lügenschmiede, Pfuscherärzte allesamt.
5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
O wolltet ihr doch ganz stille schweigen: das würde euch als Weisheit angerechnet werden.
6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
Hört doch meine Rechtfertigung an und achtet auf die Entgegnungen meiner Lippen!
7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
Wollt ihr Gott zur Ehre Lügen reden und ihm zuliebe Trug vorbringen?
8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
Wollt ihr Parteilichkeit zu seinen Gunsten üben oder Gottes Sachwalter spielen?
9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
Würde es gut für euch ablaufen, wenn er euch ins Verhör nimmt, oder könnt ihr ihn narren, wie man Menschen narrt?
10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
Mit aller Strenge wird er euch strafen, wenn ihr im geheimen Partei (für ihn) ergreift.
11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
Wird nicht sein bloßes Sich-Erheben euch fassungslos machen und Schrecken vor ihm euch befallen?
12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
Eure Denksprüche sind Sprüche so lose wie Asche, eure Schanzen erweisen sich als Schanzen von Lehm!«
13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
»So schweigt denn vor mir still: ich will reden, es mag über mich hereinfahren, was da will!
14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
Warum sollte ich mein Fleisch in meinen Zähnen forttragen und meine Seele in meine offene Hand legen?
15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
Er wird mich ja doch töten, ich habe auf nichts mehr zu hoffen; nur meinen bisherigen Wandel will ich offen vor ihm darlegen.
16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
Schon das muß mir zugute kommen, denn kein Heuchler darf ihm vor die Augen treten.
17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
So hört denn meine Rede aufmerksam an und laßt meine Darlegung in euer Ohr dringen!
18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
Seht doch: ich bin zum Rechtsstreit gerüstet! Ich weiß, daß ich, ja ich, recht behalten werde.
19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
Wer ist es, der mit mir rechten dürfte? Denn in diesem Fall wollte ich lieber verstummen und den Tod erleiden!
20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
Nur zweierlei tu mir dabei nicht an (o Gott), dann will ich mich vor deinem Angesicht nicht verbergen:
21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
ziehe deine Hand von mir zurück und laß deine schreckliche Erscheinung mich nicht ängstigen!
22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
Dann rufe mich, so will ich mich verantworten; oder ich will reden, und du entgegne mir!«
23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
»Wie viele Übertretungen und Missetaten habe ich (begangen)? Meine Übertretung und meine Sünde laß mich wissen!
24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
Warum verbirgst du dein Angesicht vor mir und siehst in mir deinen Feind?
25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
Willst du ein verwehtes Blatt noch aufschrecken und einem dürren Strohhalm noch nachjagen,
26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
daß du mir so bittere Arzneien verschreibst und mich sogar die Verfehlungen meiner Jugend büßen läßt?
27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
Daß du meine Füße in den Block legst und alle meine Pfade überwachst, meinen Füßen jede freie Bewegung entziehst,
28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.
mir, einem Manne, der wie ein vom Wurm zerfressenes Gerät zerfällt, wie ein Kleid, das die Motten zernagt haben?«
